Gierkany

Gierkany
Gerkonys
Ilustracja
(c) VietovesLt, CC BY 3.0
Państwo

 Litwa

Okręg

uciański

Rejon

ignaliński

Gmina

Dukszty

Populacja (2011)
• liczba ludności


23

Położenie na mapie Litwy
Ziemia55°33′32″N 26°22′19″E/55,558889 26,371944
Portal Litwa, Łotwa i Estonia

Gierkany (lit. Gerkonys) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w gminie Dukszty.

Historia

W czasach zaborów wieś i folwark leżały w granicach Imperium Rosyjskiego[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i majątek leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim (od 1926 w powiecie święciańskim)[2], w gminie Dukszty[3][4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:

  • majątek – 28 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 27 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 1 litewską. Było tu 5 budynków mieszkalnych[3]. W 1938 zamieszkiwało tu 20 osób w 3 budynkach[4].
  • wieś – 83 osoby, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 3 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 80 litewską. Było tu 19 budynków mieszkalnych[3]. W 1938 zamieszkiwało tu 95 osób w 18 budynkach[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Duksztach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Duksztach[5].

Przypisy

  1. Gierkany, wieś i folwark, pow. nowoaleksandrowski, gm. Dukszy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 498.
  2. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  3. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 6.
  4. a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 46.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 436.


Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie