Gil Álvarez de Albornoz

Gil Álvarez Carillo de Albornoz

Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1295-1310 Cuenca
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1367 Bonriposo
Miejsce pochówku	Katedra Najświętszej Marii Panny w Toledo
Arcybiskup Toledo
Okres sprawowania	1338-1350
Wyznanie	katolicyzm
Nominacja biskupia	13 maja 1338
Kreacja kardynalska	17 grudnia 1350 Klemens VI
Kościół tytularny	prezbiter S. Clemente (17 grudnia 1350) biskup Sabiny (19 grudnia 1355)

Gil Álvarez Carillo de Albornoz, Egidio Albornoz (ur. między 1295 a 1310 w Cuenca, zm. 23 sierpnia 1367 w Bonriposo koło Viterbo) – kardynał hiszpański.

Testamentum, 1533

Życiorys

Pochodził z rodu spokrewnionego z dynastiami panującymi w Leon i Aragonii. Studiował prawo w Tuluzie. Był doradcą i jałmużnikiem króla Kastylii Alfonsa XI, archidiakonem Calatravy, od 1338 arcybiskupem Toledo. Uczestniczył także w wyprawach wojennych. W 1350 opuścił Kastylię po wstąpieniu na tron Piotra I. Przeszedł wówczas na służbę papieską (już kilka lat wcześniej miał kontakt z kurią w sprawach planowanej krucjaty) i odebrał z rąk Klemensa VI nominację kardynalską z tytułem prezbitera San Clemente. Około 1353 został wielkim penitencjariuszem, a w grudniu 1355 kardynałem biskupem Sabiny. Uczestniczył w konklawe 1352.

Od 1353 był z przerwami legatem w Rzymie. Ogłosił tzw. Constitutiones Aegidianae (Konstytucje egidiańskie), które porządkowały stosunki prawne na terenie Państwa Kościelnego, podzielonego na siedem części, na czele których miał stać rektor. Przygotowywał powrót papieża Urbana V do Rzymu po kilkudziesięcioletniej rezydencji papieskiej w Awinionie. Tuż przed śmiercią przyjmował Urbana V w Viterbo.

Bibliografia

• sylwetka w encyklopedii katolickiej (w języku angielskim)