Gil Hodges
![]() | |||||||
pierwszobazowy | |||||||
Pełne imię i nazwisko | Gilbert Ray Hodges | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 4 kwietnia 1924 | ||||||
Data i miejsce śmierci | 2 kwietnia 1972 | ||||||
Odbijał | prawą | ||||||
Rzucał | prawą | ||||||
Debiut | 3 października 1943 | ||||||
Ostatni występ | 5 maja 1963 | ||||||
Statystyki | |||||||
Średnia uderzeń | 0,273 | ||||||
Home runy | 370 | ||||||
Uderzenia | 1921 | ||||||
RBI | 1274 | ||||||
Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
Kariera menedżerska | |||||||
|
Gilbert Ray Hodges (ur. 4 kwietnia 1924, zm. 2 kwietnia 1972) – amerykański baseballista i menadżer, jako zawodnik występował na pozycji pierwszobazowego przez 18 sezonów w Major League Baseball.
Życiorys
Hodges studiował na St. Joseph's College, gdzie w latach 1942–1943 grał w drużynie uniwersyteckiej Saint Joseph's Pumas[1]. W 1943 podpisał kontrakt jako wolny agent z Brooklyn Dodgers, w którym zadebiutował 3 października 1943; był to jego jedyny występ w tamtym sezonie[2]. W latach 1944–1945 służył w U.S. Navy w stopniu sierżanta[3]. W sezonie 1946 grał w Newport News Dodgers, klubie farmerskim Brooklyn Dodgers[4].
W 1947 rozegrał 28 meczów na pozycji łapacza i wystąpił w jednym spotkaniu World Series jako pinch hitter[2][5]. Po przyjściu do zespołu Roya Campanelli w 1948, ówczesny menadżer Dodgers Leo Durocher przesunął Hodgesa na pierwszą bazę[5]. 25 czerwca 1949 w meczu przeciwko Boston Braves zaliczył cycle[5]. W tym samym roku po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game[2]. 31 sierpnia 1950 również w spotkaniu z Boston Braves jako czwarty zawodnik w historii MLB zdobył cztery home runy w jednym meczu[5]. W 1955 zagrał w siedmiu meczach World Series, w których Dodgers pokonali New York Yankees 4–3 i zdobyli pierwszy w historii klubu mistrzowski tytuł[6]. Cztery lata później ponownie wystąpił w finałach, w których Dodgers wygrali z Chicago White Sox 4–2, zdobywając pierwszy tytuł po przeniesieniu siedziby klubu z Nowego Jorku do Los Angeles[5].
W październiku 1961 został wybrany w drafcie dla nowo powstałych zespołów przez New York Mets[5]. 11 kwietnia 1962 zdobył pierwszego home runa w historii klubu[5]. W maju 1963 został menadżerem Washington Senators, zaś we wrześniu 1967 menadżerem New York Mets, którego poprowadził w 1969 roku do zwycięstwa w World Series nad faworyzowanym Baltimore Orioles[5]. Zmarł przedwcześnie 2 kwietnia 1972 na zawał serca[5].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
8× All-Star | 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1957 | [2] |
3× Gold Glove Award | 1957, 1958, 1959 | [7] |
2× zwycięzca w World Series jako zawodnik | 1955, 1959 | [5][6] |
Zwycięzca w World Series jako menadżer | 1969 | [5] |
Lou Gehrig Memorial Award | 1959 | [8] |
# 14 zastrzeżony przez Mets | 1973 | [9] |
Przypisy
- ↑ Saint Joseph's College Baseball Players Who Made it to the Major Leagues. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ a b c d Gil Hodges Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ Baseball in Wartime - Gil Hodges. baseball-reference.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ Gil Hodges Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Gil Hodges Biography. sabr.org. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ a b 1955 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ Rawlings Gold Glove Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ Lou Gehrig Memorial Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
- ↑ Mets Retired Numbers. mets.com. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Brooklyn Dodgers first baseman Gil Hodges in a 1949 issue of Baseball Digest. Photo stitching by User:Dschwen.