Gilino
| Artykuł | 52°39′10″N 19°47′56″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°39'10.1"N, 19°47'56.0"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 0 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna | 24 |
| Kod pocztowy | 09-230[3] |
| Tablice rejestracyjne | WPL |
| SIMC | 0559635[4] |
Położenie na mapie gminy Bielsk _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Bielsk") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu płockiego  | |
 52°39′10″N 19°47′56″E/52,652778 19,798889 | |
Gilino – wieś w Polsce położona w zachodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie płockim, w gminie Bielsk[4][5]. Wieś położona jest przy drodze nr 60 (Łęczyca – Płock – Ciechanów – Ostrów Mazowiecka) i znajduje się w odległości 15 km na północ od Płocka, 2 km na południe od Bielska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Historia
Według "Spisu obywateli ziemskich guberni płockiej z roku 1909" wieś leżała w dobrach ziemskich należących do Piotra Waldemara Tytusa Piwnickiego. W latach 30. XX w. wieś należała do Zygmunta Leona Gorzechowskiego[6].
Obecna wieś powstała z połączenia trzech mniejszych: Gilino Wieś, Gilino Kolonia i Gilino Piączyn. Mniej więcej do II wojny światowej we wsi stał duży dwór, zbudowany z czerwonej cegły. Przy dworze był sad, podwórze, czworaki i kuźnia. W czasie wojny dwór został zniszczony. Do dzisiaj zachowały się tylko czworaki (zamieszkane) i ruiny kuźni. Ruiny dworu zostały rozebrane. Z cegieł z jego rozbiórki dobudowano salę gimnastyczną do szkoły podstawowej w Bielsku.
W latach 90. XX wieku na terenie wsi, w pobliżu lasu, znaleziono pokłady ropy naftowej. Po przeprowadzeniu odwiertów próbnych okazało się, że pokłady ropy są zbyt małe i nie jest opłacalne ich wydobycie.
1 stycznia 2003 będące dotychczasowymi częściami wsi Nowa Wieś i Stara Wieś zostały zlikwidowane jako osobne miejscowości[7].
Osobliwości przyrodnicze
- rzeka Sierpienica
- dąb - pomnik przyrody
- chroniony teren zabagniony o powierzchni 0,32 ha
- dziki staw rybny
Rolnictwo
Uprawia się głównie zboża, ziemniaki, buraki cukrowe i kukurydzę. Hoduje się trzodę chlewną, bydło domowe i drób. Obszar pól uprawnych przeplatają liczne łąki i pastwiska. Na wschodnich obrzeżach wsi dominuje las, bogaty w dziką faunę i florę.
Zobacz też
- Cmentarz żydowski w Gilinie
Przypisy
- ↑ Wieś Gilino w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2017-09-07] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-16].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 296 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Europa w Rodzinie. Ziemiaństwo Polskie w XX w., ziemianie.pamiec.pl [dostęp 2022-02-15] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw niektórych miejscowości w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, mazowieckim, opolskim, podlaskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim oraz obiektu fizjograficznego w województwie podkarpackim (Dz.U. z 2002 r. nr 233, poz. 1964).
Linki zewnętrzne
- Gilino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 569.
- Siedziba gminy: Bielsk
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Bielsk, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor:
Mapa powiatu płockiego, Polska
