Gilles Panizzi

Gilles Panizzi

Gilles Panizzi w 2005
Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	19 września 1965 Roquebrune-Cap-Martin
Sezon 1990–2006
Seria	Rajdowe mistrzostwa świata
Zespół	Peugeot, Mitsubishi
Sukcesy
1996: Rajdowe Mistrzostwa Francji (mistrzostwo) 1997: Rajdowe Mistrzostwa Francji (mistrzostwo)

Gilles Panizzi (ur. 19 września 1965 w Roquebrune-Cap-Martin) – francuski kierowca rajdowy. Był fabrycznym kierowcą zespołów Peugeota i Mitsubishi. Przez jego całą karierę pilotem był brat Hervé Panizzi.

Swoją karierę rajdową Panizzi rozpoczął 1987 roku, a jego pierwszym samochodem był Opel Manta GTE. W styczniu 1997 roku zadebiutował w Rajdowych Mistrzostwach Świata jadąc samochodem Lancia Delta HF Integrale. W debiutanckim Rajdzie Monte Carlo zajął 16. miejsce. W latach 1996 i 1997 wywalczył dwa tytuły mistrza Francji. W kwietniu 1997 roku podczas Rajdu Katalonii 1997 po raz pierwszy w karierze stanął na podium w rajdzie mistrzostw świata – zajął trzecią pozycję. Z kolei w 2000 roku wygrał swój pierwszy rajd w mistrzostwach świata, Rajd Korsyki. W swojej karierze był członkiem dwóch fabrycznych teamów: Peugeota (1999-2003) i Mitsubishi (2004-2005). W okresie startów w mistrzostwach świata Panizzi był uważany za specjalistę od jazdy na nawierzchniach asfaltowych^[1].

W swojej karierze Panizzi wygrał łącznie siedem rajdów w mistrzostwach świata, wszystkie rozgrywane na nawierzchniach asfaltowych. 14 razy w swojej karierze stawał na podium w rajdach mistrzostw świata. Zdobył w nich 134 punktów. Wygrał 91 odcinków specjalnych^[2].

Kariera

Początki

Panizzi urodził się w mieście Roquebrune-Cap-Martin, leżącym w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Jako młody chłopiec oglądał zmagania rajdowców w odbywających się niedaleko Rajdzie Monte Carlo i Rajdzie Antibes. W 1987 roku kupił A-grupowego Opla Mantę 400 i wystartował nim w Rajdzie Nice, w którym zajął dwudzieste trzecie miejsce^[3]. W 1988 roku jego pilotem został młodszy brat Hervé. W tym samym roku bracia Panizzi zajęli 2. miejsce w lidze rajdowej Cote d'Azur^[4]. Przez kolejne dwa sezony jeździł samochodem Renault 5 GT Turbo w rajdach francuskich i włoskich. W 1989 roku został wybrany „Debiutantem Roku” przez czasopismo Echappement^[3].

W styczniu 1990 roku Panizzi wypożyczył samochód Lancia Delta HF Integrale i wystartował nią w styczniowym Rajdzie Monte Carlo. Zajął w nim szesnate miejsce w klasyfikacji generalnej oraz czwarte w grupie N^[5]. W tym samym roku uległ wypadkowi i złamał obojczyk, w efekcie czego przez pół roku nie brał udziału w żadnych zawodach^[4]. Po powrocie w 1991 roku wziął udział w serii Volant Peugeot Shell. Wystartował w niej N-grupowym Peugeotem 309 GTi 16 i wygrał dwa spośród siedmiu rajdów^[6]. W 1992 roku wygrał ten Puchar Shella. W całej serii odniósł sześć zwycięstw. Zajął też siódme miejsce w mistrzostwach Francji. Te wyniki spowodowały, iż w 1993 roku Panizzi podpisał kontrakt z zespołem Peugeot Talbot Sport. W sezonie 1993 startował samochodem Peugeot 106 XSi^[4]. W Rajdzie Antibes zajął pierwsze miejsce w swojej grupie A6, podobnie jak w kolejnym rajdzie, Rajdzie Ronde Cevenole. Do końca sezonu wygrał wszystkie sześć eliminacji mistrzostw Francji w swojej grupie, w których brał udział^[6]. W maju 1993 wystartował też w swoim drugim w karierze rajdzie mistrzostw świata, Rajdzie Francji. Nie ukończył go jednak na skutek wypadku na pierwszym odcinku specjalnym^[7]. W sezonie 1994 ponownie startował Peugeotem 106, a w drugiej połowie roku przesiadł się do Peugeota 306 S16^[3].

Rok 1995 Panizzi rozpoczął od startów Peugeotem 306 S16 i nim też pojechał w majowym Rajdzie Korsyki. Zajął w nim dwunaste miejsce w klasyfikacji generalnej oraz trzecie w klasie F2^[8]. Następnie otrzymał z zespołu Peugeota model 306 Maxi i pojechał nim w kilku rajdach mistrzostw Francji. Zajął nim drugie miejsce w Rajdzie Rourgue, trzecie w Rajdzie Mont Blanc i czwarte w Rajdzie Cevennes^[6]. W 1996 roku Panizzi wraz z bratem wywalczyli swój pierwszy tytuł mistrza Francji. Zwyciężyli w sześciu rajdach, a czterokrotnie zajmowali drugą pozycję. Z kolei w 1997 roku obronili tytuł mistrzowski^[3]. W kwietniu 1997 Panizzi wziął udział w Rajdzie Katalonii. Pierwszy odcinek specjalny tego rajdu, La Trona 1, był pierwszym wygranym odcinkiem specjalnym w karierze Panizziego^[2]. Łącznie w Rajdzie Katalonii wygrał ich sześć i przyjechał na trzecim miejscu w klasyfikacji generalnej. Przegrał jedynie z Finem Tommim Mäkinenem oraz Włochem Piero Liattim^[9]. W maju 1997 Panizzi ponownie stanął na podium rajdu mistrzostw świata. W Rajdzie Francji był trzeci za Brytyjczykiem Colinem McRae oraz Hiszpanem Carlosem Sainzem^[10]. W 1998 roku wziął udział w większej liczbie rajdów w mistrzostwach świata. W Rajdzie Monte Carlo był dziewiąty, W Rajdzie Katalonii – szósty, a w Rajdzie Korsyki – czwarty. Z kolei w październikowym Rajdzie Włoch zajął piątą pozycję. W mistrzostwach świata startował także w Rajdzie Finlandii Peugeotem 106 Rallye (trzydzieste piąte miejsce) i w Rajdzie Wielkiej Brytanii Subaru Imprezą WRX^[11]. W sezonie 1998 zdobył łącznie 6 punktów w mistrzostwach świata i zajął w nich dwunastą pozycję^[12].

1999-2003: Peugeot

Sezon 1999 Panizzi rozpoczął od styczniowego występu w Rajdu Monte Carlo samochodem Subaru Impreza WRC. Od 4. do 7. odcinka specjalnego Panizzi był liderem. Następnie spadł na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej rajdu, jednak na 11. odcinku specjalnym uległ wypadkowi i był zmuszony wycofać się z zawodów^[13]. Wiosną 1999 Panizzi rozpoczął testy nowym samochodem rajdowym Peugeota, Peugeotem 206 WRC. Jeden z pierwszych modeli „206” został rozbity przez Panizziego podczas tych testów, gdy Francuz uderzył w betonowy murek^[14]. Debiut Peugeota 206 WRC nastąpił w maju 1999 podczas Rajdu Korsyki. Jednak zarówno Panizzi, jak i jego partner z zespołu, François Delecour, nie ukończyli rajdu na skutek problemów technicznych samochodu^[15]. Natomiast w sierpniu bracia Panizzi wystartował w Rajdzie Finlandii i zajęli w nim trzydzieste trzecie miejsce^[16]. W październiku 1999 Panizzi po raz trzeci w karierze stanął na podium w mistrzostwach świata. Był drugi w Rajdzie San Remo i przegrał o 18 sekund z Finem Tommim Mäkinenem^[17]. W sezonie 1999 wystartował w jeszcze jednych zawodach, Rajdzie Wielkiej Brytanii, który ukończył na siódmej pozycji^[18].

W 2000 roku Panizzi w barwach zespołu Peugeota wziął udział w większej liczbie rajdów niż w 1999 roku. Pierwszych dwóch rajdów, w których pojechał, nie ukończył. Zarówno w Rajdzie Monte Carlo, jak i w Rajdzie Safari powodem wycofania się były problemy techniczne Peugeota Panizziego^[11]. Na przełomie marca i kwietnia Panizzi pojechał w asfaltowym Rajdzie Hiszpanii i był w nim szósty^[19]. Jesienią 2000 Panizzi odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w mistrzostwach świata w karierze. Przyjechał pierwszy na metę Rajdu Korsyki. Wygrał z François Delecourem (33,5 sekundy straty) oraz Hiszpanem Carlosem Sainzem (1 minuta i 12,6 sekund straty)^[20]. Trzy tygodnie po zwycięskim Rajdzie Korsyki Panizzi ponownie wygrał rajd mistrzostw świata. Na trasach Rajdu San Remo był pierwszy przed Delecourem i Mäkinenem^[21]. Starty w sezonie 2000 Panizzi zakończył na Rajdzie Australii, którego nie ukończył i Rajdzie Wielkiej Brytanii, w którym był ósmy^[11]. w sezonie 2000 zajął siódmą lokatę w klasyfikacji mistrzostw świata. Zdobył 21 punktów^[22].

Rok 2001 Panizzi rozpoczął od nieukończenia Rajdu Monte Carlo. Na 3. odcinku specjalnym miał wypadek i wycofał się z rajdu^[23]. W marcu 2001 pojechał Peugeotem 206 WRC z teamu HF Grifone w szutrowym Rajdzie Portugalii. Zajął w nim dwunastą pozycję^[24]. W trzecim swoim starcie w sezonie 2000 Panizzi stanął na podium. Był drugi za rodakiem Didierem Auriolem w Rajdzie Katalonii, a drugie miejsce zdobył także dzięki dwuminuotwej karze dla lidera do 14. odcinka specjalnego, Philippe’a Bugalskiego, który spadł ostatecznie z pierwszej na ósmą pozycję w klasyfikacji generalnej^[25]. W kolejnych trzech szutrowych rajdach, Rajdzie Cypru, Rajdzie Grecji i Rajdzie Finlandii, Panizzi pojechał w zespole HF Grifone, jednak ukończył tylko ten trzeci rajd (był na nim czternasty)^[11]. W październiku 2001 Panizzi po raz drugi z rzędu został zwycięzcą Rajdu San Remo i była to jego trzecia wygrana w karierze w mistrzostwach świata. Na mecie rajdu wyprzedził rodaków Sébastiena Loeba i Didiera Auriola^[26]. W Rajdzie Korsyki, także odbywającym się w październiku 2001, Panizzi do ostatniego odcinka specjalnego walczył o zwycięstwo z Hiszpanem Jesúsem Purasem w Citroënie Xsarze WRC, jednak ostatecznie przegrał z nim o 17,5 sekundy i zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej^[27]. W sezonie 2001 Panizzi wystartował jeszcze w dwóch rajdach w mistrzostwach świata, w szutrowych Rajdzie Australii i Rajd Wielkiej Brytanii. W pierwszym z nich był dziewiąty, a drugiego nie ukończył^[11]. W sezonie 2001 Panizzi był ósmy w klasyfikacji generalnej mistrzostw świata. Zdobył 22 punkty^[28].

W pierwszych dwóch rajdach sezonu 2002 Panizzi nie zdobył punktów do klasyfikacji generalnej mistrzostw świata. W styczniowym Rajdzie Monte Carlo był siódmy, a w lutowym Rajdzie Szwecji – szesnasty^[11]. W marcu 2002, w Rajdzie Korsyki, Panizzi wygrał dziewięć na szesnaście odcinków specjalnych, dzięki temu odniósł swoje czwarte zwycięstwo w karierze. Wygrał o 40,5 sekundy z partnerem z zespołu Peugeota, Finem Marcusem Grönholmem i o 52,4 sekundy z innym kierowcą Peugeota, Brytyjczykiem Richardem Burnsem^[29]. W tym samym miesiącu wystartował też w Rajdzie Katalonii. Prowadził w nim od pierwszego do ostatniego odcinka specjalnego. Łącznie w całym rajdzie wygrał ich jedenaście (odbyło się ich piętnaście). Na mecie rajdu był przed Richardem Burnsem i Philippe'em Bugalskim^[30]. Następnie Panizzi wystartował w czterech szutrowych rajdach: Rajdzie Cypru, Argentyny, Grecji i Safari. Na Cyprze był dziesiąty, na Safari – szósty, a zarówno argentyńskiego, jak i greckiego rajdu nie ukończył^[11]. We wrześniu 2002 Panizzi, pomimo urazu barku, po raz trzeci z rzędu zwyciężył we włoskim Rajdzie San Remo. Na metę rajdu przyjechał przed Marcusem Grönholmem i Petterem Solbergiem^[31]. W sezonie 2002 Francuz pojechał jeszcze w dwóch rajdowych imprezach, Rajdzie Nowej Zelandii (siódme miejsce) i Rajdzie Wielkiej Brytanii (jedenaste miejsce)^[11]. Sezon 2002, w którym zdobył 31 punktów w klasyfikacji generalnej, zakończył na szóstej pozycji^[32].

W sezonie 2003 Panizzi wystartował w pięciu rajdach w fabrycznym zespole Peugeota oraz w czterech w teamie Bozian Racing. Styczniowego Rajdu Monte Carlo nie ukończył, a następnie był piąty w Rajdzie Turcji i siódmy w Rajdzie Grecji. W czerwcu miał awarię silnika w Rajdzie Cypru, a w lipcu był dziesiąty w Rajd Niemiec 2003^[11]. W październiku był bliski odniesienia czwartego z rzędu zwycięstwa w Rajdzie San Remo. Ostatecznie ukończył go jednak na drugim miejscu, o 28,3 sekundy za zwycięzcą Sébastienem Loebem^[33]. W kolejnym asfaltowym rajdzie, Rajdzie Francji Panizzi był szósty^[34]. W październiku Panizzi odniósł siódme zwycięstwo w karierze. Wygrał Rajd Hiszpanii wyprzedzając Sébastiena Loeba i Markko Märtina. Hiszpański rajd był ostatnim dla Panizziego w barwach fabrycznego zespołu Peugeota^[35]. W listopadzie 2003 pojechał w Rajdzie Wielkiej Brytanii w zespole Bozian Racing. Nie ukończył go jednak z powodu awarii skrzyni biegów^[36]. W sezonie 2003 zdobył 27 punktów i był dziesiąty w mistrzostwach świata^[37].

2004-2005: Mitsubishi

Gilles Panizzi na trasie Rajdu Finlandii 2004.

Na skutek przepisów wprowadzonych w sezonie 2004 Panizzi nie mógł być trzecim kierowcą fabrycznym zespołu Peugeota, toteż odszedł z niego. Jeszcze latem 2003 podpisał obowiązujący od 2004 roku kontakt z zespołem Mitsubishi na starty samochodem Mitsubishi Lancer WRC. Zastąpił w nim Brytyjczyka Alistera McRae, a jego partnerem w Mitsubishi został Włoch Gianluigi Galli^[38]. Swój debiut w zespole Mitsubishi Panizzi zaliczył w styczniu 2004 podczas Rajdu Monte Carlo. Dojechał w nim na szóstej pozycji^[39]. Na 4. odcinku specjalnym Rajdu Szwecji Panizzi miał awarię skrzyni biegów i był zmuszony wycofać się z zawodów^[40]. W Rajdzie Meksyku Panizzi był ósmy, a dwóch kolejnych imprez, Rajdu Nowej Zelandii i Rajdu Cypru nie ukończył. Także w dwóch następnych rajdach Francuz nie zdobył punktów w mistrzostwach świata. Zajął dziesiątą pozycję w Rajdzie Grecji oraz odpadł z Rajdu Turcji^[11]. W lipcu 2004 był siódmy w Rajdzie Argentyny i zdobył 2 punkty do klasyfikacji generalnej WRC^[41]. Do końca sezonu 2004 Panizzi pojechał jeszcze w trzech rajdach. W Rajdzie Finlandii był jedenasty, a na 9. odcinku specjalnym Rajdu Niemiec miał wypadek, w związku z czym wycofał się z rajdu. Z kolei pod koniec października 2004 Panizzi zajął dwunastą pozycję w asfaltowym Rajdzie Hiszpanii^[11]. W całym sezonie 2004 Panizzi zdobył łącznie 6 punktów w mistrzostwach świata. Sezon zakończył na trzynastej pozycji w klasyfikacji generalnej^[42].

Gilles Panizzi podczas Rajdu Cypru 2005.

Przed sezonem 2005 nowym pierwszym kierowcą zespołu Mitsubishi został Fin Harri Rovanperä, a Panizzi został zdegradowany do roli drugiego kierowcy, którą miał dzielić z Gianluigim Gallim^[43]. W styczniu 2005 roku w Rajdzie Monte Carlo Panizzi stanął na podium, po raz pierwszy i jedyny za czasów jazdy w zespole Mitsubishi. Był trzeci za Sébastienem Loebem w Citroënie Xsarze WRC i Tonim Gardemeisterem w Fordzie Focusie WRC^[44]. W następnym rajdzie, którym Panizzi startował, w Rajdzie Meksyku, zdobył jeden punkt do klasyfikacji mistrzostw świata za zajęte ósme miejsce^[45]. Kolejnym startem w sezonie 2005, który zaliczył Panizzi, był Rajd Cypru. Zajął w nim jedenastą pozycję^[46]. Jedenasty był również w szutrowym Rajdzie Japonii, który odbywał się na przełomie września i października^[47]. W 2005 roku pojechał jeszcze w Rajdzie Francji, jednak nie ukończył go z powodu awarii silnika w Mitsubishi^[48]. W sezonie 2005 w pięciu startach Panizzi zdobył 7 punktów i był piętnasty w klasyfikacji generalnej kierowców^[49]. W grudniu 2005 roku zespół Mitsubishi wycofał się ze startów w rajdach w sezonie 2006, a Panizzi nie podpisał kontraktu z żadnym z pozostałych fabrycznych zespołów^[50].

Od 2006 roku

W styczniu 2006 Panizzi wystartował w pierwszym rajdzie sezonu 2006, Rajdzie Monte Carlo. Jadąc Škodą Fabią WRC w barwach zespołu Red Bull Škoda Team zajął w nim dziesiątą pozycję^[51]. W mistrzostwach świata 2006 w zespole Red Bull Škoda Team Panizzi wystartował jeszcze w Rajdzie Katalonii, w którym także był dziesiąty^[52]. W 2006 roku Panizzi pojechał także w sierpniowym Rajdzie Madery w ramach mistrzostw Europy. Jadąc samochodem Renault Clio S1600 zajął w nim szóste miejsce^[53]. W 2007 roku Panizzi wystartował za kierownicą Peugeota 207 S2000 z pilotem Xavierem Panserim w Rajdzie San Remo w ramach serii Intercontinental Rally Challenge i mistrzostw Włoch. Dojechał w nim na ósmej pozycji^[54]. W 2010 roku Panizzi ponownie wziął udział w Rajdzie San Remo. Jadąc Protonem Satrią Neo S2000 zajął w nim dwudzieste drugie miejsce^[55].

Życie prywatne

Panizzi jest żonaty z Michele. Ma z nią córkę Salome. Mieszka z rodziną w Monako^[56]. Jest bratem młodszego o dwa lata Hervé Panizziego. Hervé Panizzi był od 1988 roku pilotem Gilles’a i razem jeździli w mistrzostwach świata do 2006 roku^[57].

Zwycięstwa w Mistrzostwach Świata

Nr	Rajd	Sezon	Pilot	Samochód
1	Rajd Francji	2000	Hervé Panizzi	Peugeot 206 WRC
2	Rajd Włoch
3	Rajd Włoch	2001
4	Rajd Francji	2002
5	Rajd Hiszpanii
6	Rajd Włoch
7	Rajd Hiszpanii	2003

Starty w rajdach WRC

Sezon	Zespół	Samochód	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	Punkty	Miejsce
1990	Gilles Panizzi	Lancia Delta HF Integrale	MCO 16	POR	KEN	FRA	GRE	NZL	ARG	FIN	AUS	ITA	CIV	GBR					0	-
1993	Gilles Panizzi	Peugeot 106 XSI					NU												0	-
1995	Gilles Panizzi	Peugeot 306 XSI				12													0	-
1997	Peugeot Sport	Peugeot 306 Maxi					3	3											8	10.
1998	Peugeot Sport Gilles Panizzi	Peugeot 306 Maxi[a] Peugeot 106 Rallye[b] Subaru Impreza WRX[c]	9				6	4				35	5		NU				6	12.
1999	Gilles Panizzi Peugeot Esso	Subaru Impreza WRC[d] Peugeot 206 WRC	NU					NU				33		2		7			6	10.
2000	Peugeot Esso	Peugeot 206 WRC	NU		NU		6						1	1	NU	8			21	7.
2001	Peugeot Total HF Grifone[e]	Peugeot 206 WRC	NU		12	2		NU	NU		14		1	2	9	NU			22	8.
2002	Peugeot Total Bozian Racing[f]	Peugeot 206 WRC	7	16	1	1	10	NU	NU	6			1	7		11			31	6.
2003	Marlboro Peugeot Total Bozian Racing[g]	Peugeot 206 WRC	NU		5			7	NU	10			2	6	1	NU			27	10.
2004	Mitsubishi Motors Motorsports	Mitsubishi Lancer WRC	6	NU	8	NU	NU	10	NU	7	11	NU					12		6	13.
2005	Mitsubishi Motors Motorsports	Mitsubishi Lancer WRC	3		8			11							11	NU			7	15.
2006	Red Bull Škoda Team	Škoda Fabia WRC	10			10													0	-

Starty w rajdach IRC

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• RallyBase: Gilles Panizzi (ang.). RallyBase.nl. [dostęp 2011-12-09].
• Rallye-Info: Gilles Panizzi (ang.). Rallye-Info.com. [dostęp 2011-12-09].
• eWRC-results: Gilles Panizzi (ang.). eWRC. [dostęp 2011-12-09].