Gimzo

Gimzo
‏גִמזוֹ‎
Herb
Herb
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Centralny

Wysokość

160 m n.p.m.

Populacja (2006)
• liczba ludności


853

Nr kierunkowy

+972 3

Kod pocztowy

73130

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gimzo”
Ziemia31°55′31″N 34°56′30″E/31,925278 34,941667
Strona internetowa
Portal Izrael

Gimzo (hebr. גִמזוֹ) – religijny moszaw położony w samorządzie regionu Chewel Modi’in, w Dystrykcie Centralnym, w Izraelu.

Leży w Szefeli, w otoczeniu miast Ramla i Modi’in-Makkabbim-Re’ut, oraz moszawów Achisamach, Kefar Danijjel i Kefar Szemu’el, na południowo-zachodniej krawędzi Lasu Bet Shemen.

Historia

Pierwsze wzmianki o Gimzo pochodzą z 740 p.n.e. Biblia wspomina, że w tym czasie obszar Gimzo został zajęty przez Filistynów[1]. Uważa się, że nazwa „Gimzo” pochodzi od owocu drzewa sykamory, zwanego „Gomez”. Drzewa to obficie rosną w tej okolicy. Według tekstów biblijnych, w czasach królów żydowskich sykamory były uznawane na równi z cedrami za piękne i chwalebne drzewa[2]. Żydowska osada została prawdopodobnie zniszczona podczas powstania Bar Kochby około 132-135 roku. W 364 zniszczeń dopełniło trzęsienie ziemi, zmuszając pozostałych Żydów do opuszczenia zrujnowanej wioski[3].

Pomnik bohaterów z Hagany

Jest trudno ustalić datę założenia arabskiej wioski Jamzo, która w okresie panowania osmańskiego powstała w tym miejscu. Jej mieszkańcy uciekli podczas wojny o niepodległość w 1948. Izraelscy żołnierze zajęli wioskę 10 lipca 1948 i skutecznie bronili swoich pozycji przed nacierającym jordańskim Legionem Arabskim[4].

Współczesny moszaw został założony 28 lutego 1950 przez żydowskich imigrantów z Węgier. Była to grupa chasydów, która nazywała się Etz Chaim (pol. Drzewo Życia). Następnie, w 1951 osiedlili się tutaj imigranci z Maroka, a w 1977 przybyło kolejnych 12 rodzin żydowskich[3].

Kultura i sport

W moszawie jest ośrodek kultury, boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe.

Gospodarka

Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie i sadownictwie.

Firma Shesh Moshzar produkuje różnorodne judaika[5].

Komunikacja

Na zachód od moszawu przebiegają autostrada nr 1 i autostrada nr 6, brak jednak bezpośredniego wjazdu na nie. Z moszawu prowadzi na północ droga nr 4314, którą dojeżdża się do moszawu Kefar Danijjel oraz dróg nr 443 ISR-HW-443.svg i nr 444 ISR-HW-444.svg.

Przypisy

  1. Zobacz: 2 Księga Kronik 28:18.
  2. Zobacz: 2 Księga Kronik 1:15.
  3. a b Moshav Gimzo: Moshav Gimzo. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2007)]. (ang.).
  4. Association for the Reconstruction of Emwas: List of Palestinian Localities destroyed after the creation of the State of Israel (1948). [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 października 2008)]. (ang.).
  5. Shesh Moshzar: Shesh Moshzar. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 marca 2008)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
ISR-HW-443.svg
Route 443 in Israel
ISR-HW-444.svg
Route 444 in Israel
תמונה 572.jpg
haganah memorial, israelאנדרטת מפקדי ההגנה ליד גמזו
Gimzo01.jpg
Autor: idobi, Licencja: CC BY-SA 3.0

מזכירות מושב גמזו

Gimzo