Gin

Gin z tonikiem

Gindestylowany napój alkoholowy, którego charakterystyczny smak pochodzi od jagód jałowca pospolitego.

Po destylacji powinien zawierać 35% – 40% alkoholu[1]. Dry gin i London dry gin to jego dwa najpopularniejsze rodzaje.

Zazwyczaj jest mieszany z innymi napojami, by złagodzić cierpki i gorzki smak. Jest jednym z najbardziej popularnych napojów alkoholowych używanych do drinków. Uznawany za alkohol dający się mieszać ze wszystkim, najczęściej z tonikiem (gin z tonikiem), ew. sokiem (napojem) cytrynowym lub pomarańczowym (tzw. Gin Collins). Natomiast gin wymieszany z wermutem daje w efekcie martini[2].

Historia

Gin powstał w XVII w. w dawnych Niderlandach (dzisiaj: Holandia i część Belgii) pod nazwą Jenever (Genever / Genièvre). Popularność zyskał zaś w Anglii, pod skróconą nazwą Gin, dokąd dotarł głównie za sprawą Wilhelma III[3]. Jest znakomitym aperitifem. Początkowo, z racji bardzo liberalnych przepisów dotyczących wytwarzania, jednoznacznie kojarzony jako najtańszy alkohol dla najniższych sfer. Renomę zyskał pod koniec XVIII w. Gin z tonikiem uważany jest za napój, który pozwolił Brytyjczykom zająć i utrzymać Indie. Wszystko dzięki chininie zawartej w toniku, która chroniła żołnierzy przed malarią[4].

Butelka ginu marki Hendrick's


Przypisy

  1. gin, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-01].
  2. Gin wódka pachnąca jałowcem jej historia, przepisy na drinki i koktajle z ginem oraz ciekawostki, 29 października 2020 [dostęp 2022-08-27] (pol.).
  3. Bluecoat Gin History of Gin, web.archive.org, 13 lutego 2009 [dostęp 2022-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-13].
  4. Did you know that malaria spawned the gin and tonic?, Office for Science and Society [dostęp 2022-08-27] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Hendricks Original.jpg
Autor: Mikaf1fan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Hendricks Original Bottle
Gin and Tonic.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Photo of Gin and tonic.