Gino Piva

Gino Piva

Gino Piva (ur. 9 kwietnia 1873 w Mediolanie, zm. 30 sierpnia 1946 w Vetrego) – włoski działacz związkowy, dziennikarz i poeta.

Oficjalnie za ojca Gina Pivy uchodził Domenico Piva, generał brygady w wojsku Garibaldiego, jego matką zaś była Carolina Cristofori (1837–1881), która urodziła jeszcze pięcioro dzieci. W rzeczywistości ojcem Gina był poeta i wykładowca uniwersytecki Giosuè Carducci[1], który swój romans z Caroliną upamiętnił w niektórych wierszach z cyklu Primavere elleniche (Wiosny helleńskie) oraz w kilku Odach barbarzyńskich, a po latach ułożył epigraf na jej grób[2].

Gino Piva od wczesnej młodości był zwolennikiem Włoskiej Partii Socjalistycznej i aktywnym działaczem ruchów robotniczych. Wcześnie zaczął się również parać dziennikarstwem, publikując artykuły najpierw w „Gazzetta del Popolo della Domenica”, a później w „Il Grido del Popolo”. W związku ze swoją działalnością polityczną i związkową został w roku 1899 skazany na kilka miesięcy więzienia.

W czasie I wojny światowej pracował w Wenecji Euganejskiej jako korespondent bolońskiej gazety „Il Resto del Carlino”, dla której napisał około 380 artykułów. Po zakończeniu wojny stopniowo wycofywał się z działalności politycznej. Choć w roku 1927 wstąpił do faszystowskiego związku zawodowego dziennikarzy, jego stosunek do tej ideologii okazał się na tyle obojętny, że w latach 30. był inwigilowany przez faszystowską policję. W latach 1923–1935 współpracował z wieloma gazetami: „Nuovo Giornale” (Wenecja), „Il Corriere Padano” (Ferrara), „La Stampa” (Turyn), „Il Mattino” (Neapol), „Il Giornale” (Genua). Publikował również rozprawy historyczne, powieści i tomiki poetyckie.

Główne dzieła

  • La gloria e'l pianto, 1909
  • Per le vie d'una quarta Italia, 1911
  • L'aureo tempo di Carpi, 1914
  • L'arteria ferroviaria detta del Predil nei suoi aspetti regionali, nazionali e transalpini, 1923
  • Montin, antica locanda veneziana, 1927
  • Un pioniere italiano alla scoperta del Nilo. Giovanni Miani, il leone bianco, 1930
  • Canti d'Adese e Po, 1931
  • Bi-ba-ri-bò, 1934

Przypisy

  1. Segreto di Carducci (wł.). [dostęp 2016-09-29].
  2. Guido Davico Bonino, Il leone e la pantera. Lettere d'amore a Lidia (1872-1878), Salerno, Roma 2010.

Bibliografia

  • Berti Giampietro, Nicola Badaloni, Gino Piva e il socialismo padano-veneto, Associazione Culturale Minelliana, Rovigo, 1998.
  • Cavriani Carlo, Gino Piva, tra socialismo e patriottismo, giornalista inviato del resto del carlino su fronte della Grande Guerra, Presentazione di Franco Della Peruta- ed- Minelliana, Rovigo 1999.

Media użyte na tej stronie

Gino Piva.jpg
Autor: Sconosciuti, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gino Piva (1873-1946)