Giorgio Vanzetta
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | G.S. Fiamme Gialle | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Giorgio Vanzetta (ur. 9 października 1959 r. w Cavalese) – włoski biegacz narciarski, czterokrotny medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Lake Placid rozgrywane w 1980 r., gdzie jego najlepszym indywidualnym wynikiem było 34. miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną. Na tym samym dystansie osiągnął swój najlepszy wynik podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie, gdzie zajął 14. miejsce. Lepiej zaprezentował się igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie był piąty w biegu na 30 km i dziesiąty w biegu na 15 km techniką klasyczną. Największe sukcesy osiągał jednak na igrzyskach olimpijskich w Albertville. Wywalczył brązowe medale w biegu pościgowym oraz na dystansie 50 km techniką dowolną. Ponadto wraz z Giuseppe Puliè, Marco Albarello i Silvio Faunerem zdobył srebrny medal w sztafecie 4x10 km. Startował także na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie wspólnie z Maurilio De Zoltem, Marco Albarello i Silvio Faunerem triumfował w biegu sztafetowym - Włosi na finiszu wyprzedzili faworyzowanych gospodarzy. W swoim najlepszym indywidualnym starcie na tych igrzyskach, w biegu na 50 km techniką klasyczną, Giorgio zajął 8. miejsce.
W 1982 r. zadebiutował na mistrzostwach świata biorąc udział w mistrzostwach w Oslo, zajmując 14. miejsce w biegu na 15 km. Na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol zdobył swój pierwszy mistrzowski medal zajmując wspólnie z kolegami drugie miejsce w sztafecie. Indywidualnie był blisko kolejnego medalu, przegrał jednak walkę o trzecie miejsce ze swoim rodakiem Maurilio de Zoltem w biegu na 15 km techniką klasyczną. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie jego najlepszym wynikiem było 7. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym. Podczas mistrzostw świata w Lahti w 1989 r. na tym samym dystansie zajął 14. miejsce. Dwa lata później, na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, podobnie jak w Seefeld in Tirol, zajął czwarte miejsce w biegu na 15 km tym razem rozgrywanego techniką dowolną. Na mistrzostwach w Falun zdobył swój ostatni medal mistrzostw świata zdobywając razem z Maurilio de Zoltem, Marco Albarello i Silvio Faunerem srebrny medal w sztafecie. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay w biegu na 50 km techniką dowolną ponownie był bliski szczęścia, jednak znowu zajął 4. miejsce. Startował także na mistrzostwach w Ramsau zajmując 11. miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną.
Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1981/1982, kiedy to zajął 9. miejsce w klasyfikacji generalnej. Łącznie 3 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata, ani razu nie zwyciężył. W 2002 r. zakończył karierę.
Jego siostra Bice Vanzetta także była biegaczką narciarską, dwukrotną medalistką olimpijską.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
34. | 17 lutego | 1980 | Lake Placid | 15 km stylem klasycznym | 41:57,63 | +2:55,55 | Thomas Wassberg |
6. | 20 lutego | 1980 | Lake Placid | Sztafeta 4x10 km [1] | 1:57:03,46 | +4:06,47 | ZSRR |
24. | 10 lutego | 1984 | Sarajewo | 30 km stylem klasycznym | 1:28:56,3 | +4:58,0 | Nikołaj Zimiatow |
14. | 13 lutego | 1984 | Sarajewo | 15 km stylem klasycznym | 41:25,6 | +1:29,3 | Gunde Svan |
7. | 16 lutego | 1984 | Sarajewo | Sztafeta 4x10 km [2] | 1:55:06,3 | +4:24,0 | Szwecja |
30. | 19 lutego | 1984 | Sarajewo | 50 km stylem klasycznym | 2:15:55,8 | +11:12,5 | Thomas Wassberg |
5. | 15 lutego | 1988 | Calgary | 30 km stylem klasycznym | 1:24:26,3 | +1:10,9 | Aleksiej Prokurorow |
10. | 19 lutego | 1988 | Calgary | 15 km stylem klasycznym | 41:18,9 | +1:30,7 | Michaił Diewiatjarow |
5. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Sztafeta 4x10 km [3] | 1:43:58,6 | +2:18,1 | Szwecja |
7. | 13 lutego | 1992 | Albertville | 10 km stylem klasycznym | 27:36,0 | +50,9 | Vegard Ulvang |
3. | 15 lutego | 1992 | Albertville | 10+15 km pościgowy | 1:05:37,9 | +54,3 | Bjørn Dæhlie |
2. | 18 lutego | 1992 | Albertville | Sztafeta 4x10 km [4] | 1:39:26,0 | +1:26,7 | Norwegia |
3. | 22 lutego | 1992 | Albertville | 50 km stylem dowolnym | 2:03:41,5 | +3:00,6 | Bjørn Dæhlie |
14. | 14 lutego | 1994 | Lillehammer | 30 km stylem dowolnym | 1:12:26,4 | +4:08,8 | Thomas Alsgaard |
15. | 17 lutego | 1994 | Lillehammer | 10 km stylem klasycznym | 24:20,1 | +1:28,0 | Bjørn Dæhlie |
9. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer | 10 km + 15 km pościgowy | 1:00:08,8 | +2:22,8 | Bjørn Dæhlie |
1. | 22 lutego | 1994 | Lillehammer | Sztafeta 4x10 km [5] | 1:41:15,0 | - | - |
8. | 27 lutego | 1994 | Lillehammer | 50 km stylem klasycznym | 2:07:20,3 | +2:56,1 | Władimir Smirnow |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
9. | 20 lutego | 1982 | Oslo | 30 km stylem dowolnym | 1:21:52,3 | +41,6 | Thomas Eriksson |
7. | 20 lutego | 1982 | Oslo | Sztafeta 4x10 km [6] | 1:56:27,6 | +4:52,2 | Norwegia |
7. | 18 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | 30 km stylem klasycznym | 1:18:24,1 | +1:27,9 | Gunde Svan |
4. | 22 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | 15 km stylem klasycznym | 40:42,7 | +50,5 | Kari Härkönen |
2. | 24 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | Sztafeta 4x10 km [7] | 1:52:21,0 | +6,5 | Norwegia |
9. | 12 lutego | 1987 | Oberstdorf | 30 km stylem klasycznym | 1:24:30,1 | +5:27,9 | Thomas Wassberg |
7. | 15 lutego | 1987 | Oberstdorf | 15 km stylem klasycznym | 43:01,8 | +36,4 | Marco Albarello |
5. | 15 lutego | 1987 | Oberstdorf | Sztafeta 4x10 km [8] | 1:38:04,6 | +26,3 | Szwecja |
14. | 21 lutego | 1987 | Oberstdorf | 50 km stylem dowolnym | 2:11:27,2 | +7:01,2 | Maurilio De Zolt |
28. | 20 lutego | 1989 | Lahti | 15 km stylem dowolnym | 40:39,6 | +2:33,0 | Gunde Svan |
14. | 22 lutego | 1989 | Lahti | 15 km stylem klasycznym | 42:40,7 | +1:45,1 | Harri Kirvesniemi |
7. | 24 lutego | 1989 | Lahti | Sztafeta 4x10 km [9] | 1:40:12,3 | +2:19,1 | Szwecja |
4. | 9 lutego | 1991 | Val di Fiemme | 15 km stylem dowolnym | 36:57,2 | +34,1 | Bjørn Dæhlie |
11. | 11 lutego | 1991 | Val di Fiemme | 10 km stylem klasycznym | 25:55,0 | +38,9 | Terje Langli |
4. | 15 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Sztafeta 4x10 km [10] | 1:39:47,3 | +2:38,9 | Norwegia |
18. | 22 lutego | 1993 | Falun | 10 km stylem klasycznym | 24:51,6 | +44,4 | Sture Sivertsen |
7. | 24 lutego | 1993 | Falun | 10+15 km pościgowy | 1:01:45,0 | +1:41,6 | Bjørn Dæhlie Władimir Smirnow |
2. | 26 lutego | 1993 | Falun | Sztafeta 4x10 km [5] | 1:44:14,9 | +9,6 | Norwegia |
11. | 28 lutego | 1993 | Falun | 50 km stylem dowolnym | 2:03:36,8 | +4:43,3 | Torgny Mogren |
4. | 19 marca | 1995 | Thunder Bay | 50 km stylem dowolnym | 1:56:36,0 | +2:15,6 | Silvio Fauner |
11. | 2 marca | 1997 | Trondheim | 50 km stylem klasycznym | 2:16:37,5 | +7:28,8 | Mika Myllylä |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1981/1982: 9.
- sezon 1982/1983: 34.
- sezon 1983/1984: 49.
- sezon 1984/1985: 22.
- sezon 1985/1986: 12.
- sezon 1986/1987: 18.
- sezon 1987/1988: 24.
- sezon 1988/1989: 25.
- sezon 1989/1990: 17.
- sezon 1990/1991: 24.
- sezon 1991/1992: 11.
- sezon 1992/1993: 12.
- sezon 1993/1994: 19.
- sezon 1994/1995: 41.
- sezon 1995/1996: 28.
- sezon 1996/1997: 34.
Miejsca na podium
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 2 marca | 1986 | Lahti | 15 km stylem dowolnym | ? | 3 | ? | Torgny Mogren |
2. | 15 lutego | 1992 | Albertville | 10+15 km pościgowy | 1:05:37.9 h | 3 | +54.3 s | Bjørn Dæhlie |
3. | 22 lutego | 1992 | Albertville | 50 km stylem dowolnym | 2:03:41.5 h | 3 | +3:00.6 min | Bjørn Dæhlie |
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-30)]. (ang.)
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Maurilio De Zolt, Benedetto Carrara, Giulio Capitanio, Giorgio Vanzetta
- ↑ Skład drużyny: Maurilio De Zolt, Alfred Runggaldier, Giulio Capitanio, Giorgio Vanzetta
- ↑ Skład drużyny: Silvano Barco, Albert Walder, Giorgio Vanzetta, Maurilio De Zolt
- ↑ Skład drużyny: Giuseppe Puliè, Marco Albarello, Giorgio Vanzetta, Silvio Fauner
- ↑ a b Skład drużyny: Maurilio De Zolt, Marco Albarello, Giorgio Vanzetta, Silvio Fauner
- ↑ Skład drużyny: Giorgio Vanzetta, Giuseppe Ploner, Gianfranco Polvara, Maurilio De Zolt
- ↑ Skład drużyny: Marco Albarello, Giorgio Vanzetta, Maurilio De Zolt, Giuseppe Ploner
- ↑ Skład drużyny: Albert Walder, Giorgio Vanzetta, Maurilio De Zolt, Marco Albarello
- ↑ Skład drużyny: Marco Albarello, Giorgio Vanzetta, Christian Saurer, Silvano Barco
- ↑ Skład drużyny: Maurilio De Zolt, Marco Albarello, Giorgio Vanzetta, Silvano Barco
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Cross country skiing
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf