Giovanni Battista Amici

Giovanni Battista Amici

Giovanni Battista Amici (25 marca 1786 w Modenie, zm. 10 kwietnia 1863 we Florencji) – włoski przyrodnik (botanik, matematyk, optyk, astronom). Udoskonalił zwierciadło, teleskopy zwierciadlane, a także zbudował pryzmaty do spektroskopów refrakcyjnych. Dokonał ulepszeń w konstrukcji mikroskopu i wprowadził (1840) technikę zanurzania w oleju, polegającą na tym, że soczewka obiektywu jest zanurzona w kropli oleju umieszczonej na przedmiocie obserwacji, dzięki czemu aberracja światła jest minimalna. Wykorzystując ulepszony mikrometr własnej konstrukcji, wykonał dokładne pomiary biegunowej i równikowej średnicy Słońca.

Życiorys

Studiował w Bolonii, w roku 1815 nadano mu tytuł profesora matematyki w Modenie. W roku 1831 został dyrektorem florenckiego obserwatorium astronomicznego.

Szczególne sukcesy odnosił w botanice mikroskopowej. Wśród jego dokonań można wymienić opisanie ruchu cytoplazmy (w komórkach glonów ramienic), możliwe dzięki zastosowaniu achromatycznego układu soczewek w mikroskopie, oraz odkrycie i opisanie procesu zapylania kwiatów.

Jeden z kraterów na Księżycu nosi jego imię.

Bibliografia

• Popularna Encyklopedia Powszechna. Kraków: 1994, s. 124. ISBN 83-85719-07-5.
• Encyklopedia Britannica. Ziemia i Wszechświat. Poznań: Wydawnictwo KURPISZ S.A., 2006, s. 11. ISBN 978-83-60-563-25-0.