Giovanni Battista Somis
Portret Giovanniego Battisty Somisa, mal. Charles André van Loo | |
Data i miejsce urodzenia | 25 grudnia 1686 Turyn |
---|---|
Pochodzenie | włoskie |
Data i miejsce śmierci | 14 sierpnia 1763 Turyn |
Instrumenty | skrzypce |
Gatunki | muzyka poważna |
Zawód | skrzypek, kompozytor |
Giovanni Battista Somis (ur. 25 grudnia 1686 w Turynie, zm. 14 sierpnia 1763 tamże[1][2]) – włoski skrzypek i kompozytor.
Życiorys
Jego ojcem i nauczycielem był Francesco Lorenzo Somis (1663–1736), skrzypek w kapeli nadwornej Wiktora Amadeusza II[1]. Około 1696 roku Giovanni Battista dołączył do ojca jako członek kapeli[1][2]. W latach 1703–1706 dzięki stypendium przyznanemu przez księcia przebywał w Rzymie, gdzie studiował u Arcangelo Corellego[1][2]. Być może był też uczniem Antonio Vivaldiego w Wenecji[1]. W 1707 roku wrócił do Turynu, gdzie do końca życia był pierwszym skrzypkiem i koncertmistrzem kapeli dworskiej[1][2]. Prowadził osiadłe życie i nie odbywał podróży koncertowych, jedynie w 1733 roku wystąpił w paryskim Concert Spirituel[1]. Do jego uczniów należeli Gaetano Pugnani, Jean-Marie Leclair, Jean-Pierre Guignon i Louis-Gabriel Guillemain[2].
Twórczość
Był twórcą piemonckiej szkoły skrzypcowej[2]. Ceniony jako wirtuoz skrzypiec, rozwinął technikę podwójnych chwytów[2]. W jego twórczości dominowała muzyka kameralna[1][2].
Skomponował m.in. 12 Sonate da camera na skrzypce lub wiolonczelę i klawesyn (wyd. Amsterdam ok. 1717, 2 wyd. 1725), 12 Sonate da camera na skrzypce lub wiolonczelę i klawesyn op. 2 (wyd. Turyn 1723), 12 Sonate na skrzypce lub wiolonczelę i klawesyn op. 4 (wyd. Paryż 1726), 6 Sonate a tre na 2 skrzypiec lub wiolonczelę i klawesyn op. 5 (wyd. Paryż 1733), 12 Sonate da camera na skrzypce, wiolonczelę i klawesyn op. 6 (wyd. Paryż 1733), Ideali trattenimenti da camera na 2 skrzypiec lub 2 flety lub 2 wiole dyszkantowe op. 7 (wyd. Paryż b.d.), 6 Sonate a tre na 2 skrzypiec lub wiolonczelę op. 8 (b.d.), 12 Sonate na wiolonczelę i basso continuo (wyd. Paryż ok. 1740), ponadto liczne koncerty na skrzypce, wiole, flet, obój, trąbkę, sonaty na skrzypce i basso continuo[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 31. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3399. ISBN 0-02-865530-3.
- ISNI: 0000 0000 8136 2628
- VIAF: 56875916
- LCCN: n83014255
- GND: 119528193
- BnF: 14807794w
- SUDOC: 193654342
- SBN: TO0V075323
- NKC: jn20030304001
- BNE: XX1761449
- NTA: 149407297
- BIBSYS: 99027019
- CiNii: DA06883131
- PLWABN: 9810539285905606
- J9U: 987007441480505171
- LNB: 000183901
- LIH: LNB:BdJY;=Bf
- RISM: pe30003002
- WorldCat: lccn-n83014255, lccn-n83-14255