Giovanni Carlo Bandi
| Kardynał prezbiter | |
_p.JPG) | |
| Kraj działania | Państwo Kościelne |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 lipca 1709 Cesena |
| Data i miejsce śmierci | 23 marca 1784 Imola |
| Biskup Imoli | |
| Okres sprawowania | 1752–1784 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 18 września 1734 |
| Nominacja biskupia | 18 grudnia 1744 biskup tytularny Botrys |
| Sakra biskupia | 28 grudnia 1744 |
| Kreacja kardynalska | 29 maja 1775 Pius VI |
| Kościół tytularny | Santa Maria del Popolo |
| Data konsekracji | 28 grudnia 1744 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini | ||||
| Współkonsekratorzy | Giovanni Andrea Tria Gherardo Antonio Volpe | ||||
| |||||
Giovanni Carlo Bandi (ur. 17 lipca 1709 w Cesenie, zm. 23 marca 1784 w Imoli) – włoski duchowny katolicki, kardynał, biskup Imoli, wuj papieża Piusa VI.
Święcenia kapłańskie przyjął 18 września 1734 w Turynie. 18 grudnia 1744 został wybrany biskupem tytularnym Botrysu i biskupem sufraganem Ostia e Velletri. Sakrę przyjął 28 grudnia 1744 w Rzymie z rąk kardynała Carlo Alberto Guidoboni Cavalchiniego (współkonsekratorami byli kanonicy Giuseppe Maria Rotario i Felice Flossesco). 20 marca 1752 objął biskupstwo Imoli, na którym pozostał już do śmierci. 29 maja 1775 Pius VI kreował go kardynałem in pectore. Nominacja została ogłoszona 11 września 1775.