Giovanni Filippo Gallarati Scotti

Giovanni Filippo Gallarati Scotti

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1747 Mediolan
Data i miejsce śmierci	6 października 1819 Orvieto
Nuncjusz apostolski w Toskanii
Okres sprawowania	1793–1795
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	12 sierpnia 1792
Sakra biskupia	17 marca 1793
Kreacja kardynalska	23 lutego 1801 Pius VII
Kościół tytularny	S. Alessio S. Prassede S. Lorenzo in Lucina

Giovanni Filippo Gallarati Scotti (ur. 25 lutego 1747 w Mediolanie, zm. 6 października 1819 w Orvieto) – włoski kardynał

Życiorys

Urodził się 25 lutego 1747 roku w Mediolanie, jako syn Giovannigo Battisty Gallarati Scottiego i Marii Teresy Spinoli^[1]. Studiował na Uniwersytecie Pawijskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Po studiach został wicelegatem w Romanii i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej^[1]. 12 sierpnia 1792 roku przyjął święcenia kapłańskie, a dwanaście dni później został wybrany tytularnym arcybiskupem Side^[2]. 17 marca 1793 roku przyjął sakrę^[2]. W latach 1793–1795 był nuncjuszem w Toskanii, a w okresie 1795–1797 – w Wenecji^[2]. 23 lutego 1801 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Alessio^[2]. Odmówił wzięcia udziału w ślubie Napoleona i Marii Ludwiki, za co został wygnany do Sedanu i Tulonu^[1]. Został archiprezbiterem bazyliki liberiańskiej, a w 1817 – prefektem ds. ekonomicznych Kongregacji Rozkrzewiania Wiary^[1]. Zmarł 6 października 1819 roku w Orvieto^[1].

Przypisy