Giovanni Francesco Falzacappa
| Kardynał biskup | |
| Data i miejsce urodzenia | 7 kwietnia 1767 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18/19 listopada 1840 |
| Prefekt Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości | |
| Okres sprawowania | 1829–1840 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 27 października 1799 |
| Sakra biskupia | 29 września 1819 |
| Kreacja kardynalska | 10 marca 1823 |
| Kościół tytularny | diecezja Albano |
| Data konsekracji | 29 września 1819 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Giovanni Francesco Guerrieri | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Giovanni Francesco Falzacappa (ur. 7 kwietnia 1767 w Tarquinii, zm. 18 albo 19 listopada 1840 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 7 kwietnia 1767 roku w Tarquinii, jako syn Leonarda Falzacappy i Teresy Guerrini[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i członkiem Kancelarii Apostolskiej[1]. 27 października 1799 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Mianowano go audytorem Kamery Apostolskiej i kanonikiem bazyliki watykańskiej, a on został jednym z założycieli Akademii Katolickiej[1]. Podczas drugiej francuskiej okupacji Rzymu, odmówił złożenia przysięgi lojalności za co został deportowany na Capraię Isolę[1]. 27 września 1819 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Aten, a dwa dni później przyjął sakrę[2]. 10 marca 1823 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Nereo ed Achilleo[2]. W tym samym roku został arcybiskupem ad personam Ankony, jednak już rok później zrezygnował z diecezji[2]. W 1829 roku został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości[1]. 5 lipca 1830 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Albano[2]. W okresie 1839–1840 pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów[1]. Zmarł 18 albo 19 listopada 1840 roku w Rzymie[1].