Giovanni Giacomo Cavallerini
| ||
Kardynał prezbiter | ||
Data urodzenia | 16 lutego 1639 | |
Data śmierci | 18 lutego 1699 | |
Nuncjusz apostolski we Francji | ||
Okres sprawowania | 1692–1695 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Diakonat | 25 marca 1692 | |
Prezbiterat | 30 marca 1692 | |
Sakra biskupia | 30 czerwca 1692 | |
Kreacja kardynalska | 12 grudnia 1695 Innocenty XII | |
Kościół tytularny | San Bartolomeo all’Isola |
| ||
Data konsekracji | 30 czerwca 1682 | |
Konsekrator | Fabrizio Spada | |
Współkonsekratorzy | Michelangelo Mattei Baldassare Cenci |
Giovanni Giacomo Cavallerini (ur. 16 lutego 1639 w Rzymie, zm. 18 lutego 1699 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 16 lutego 1639 roku w Rzymie, jako syn Guarneria Cavallerini i Veturii Bonaventury[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Został prawnikiem w Kurii Rzymskiej, a następnie audytorem Roty Rzymskiej[1]. 25 marca 1692 roku przyjął święcenia diakonatu, a pięć dni później – prezbiteratu[2]. 25 czerwca został wybrany tytularnym arcybiskupem Nicei, a pięć dni później przyjął sakrę[2]. Jednocześnie został mianowany nuncjuszem we Francji i asystentem Tronu Papieskiego[1]. 12 grudnia 1695 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Bartolomeo all’Isola[2]. Rok później został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości[1]. Zmarł 18 lutego 1699 roku w Rzymie[1].