Giovanni Molino
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
| Kraj działania | Państwo Kościelne | |
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | kwiecień 1705 Wenecja | |
| Data i miejsce śmierci | 14 marca 1773 Brescia | |
| Biskup Brescii | ||
| Okres sprawowania | 1755–1773 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 22 maja 1728 | |
| Sakra biskupia | 1 kwietnia 1755 | |
| Kreacja kardynalska | 11 września 1761 Klemens XIII | |
| Kościół tytularny | S. Sisto | |
| ||
| Data konsekracji | 1 kwietnia 1735 | |
|---|---|---|
| Konsekrator | Joaquín Fernández de Portocarrero | |
| Współkonsekratorzy | Jerzy Hieronim Maria Wojciech Laskarys Alexander Fé | |
Giovanni Molino (ur. w kwietniu 1705 w Wenecji, zm. 14 marca 1773 w Brescii) – włoski duchowny katolicki, kardynał, biskup Brescii.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 22 maja 1728. 17 lutego 1755 został wybrany biskupem Brescii, którym pozostał już do śmierci. 1 kwietnia 1755 przyjął sakrę z rąk kardynała Joaquína Fernando Portocarrero (współkonsekratorami byli arcybiskup Giorgio Lascaris i biskup Alessandro Fe). 11 września 1761 Klemens XIII wyniósł go do godności kardynalskiej. W 1769 wziął udział w konklawe wybierającym Klemensa XIV.