Giovanni Pascoli

Giovanni Pascoli
Autograf Giovanniego Pascoli.

Giovanni Pascoli (ur. 31 grudnia 1855 w San Mauro Pascoli, zm. 6 kwietnia 1912 w Bolonii) – włoski poeta i filolog klasyczny; profesor literatury włoskiej na Uniwersytecie Bolońskim.

Życiorys

Urodził się w San Mauro di Romagna[1] (na jego cześć, w 1932, przemianowano nazwę tej miejscowości na San Mauro Pascoli), w zamożnej, wielodzietnej rodzinie. Lecz wkrótce jego ojciec został zabity; niedługo potem zmarła też matka, w wyniku czego dzieciństwo Giovanni Pascoli i jego rodzeństwa było biedne.

Do 12 roku życia uczył się w szkole z internatem w Urbino[1].

Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie jego nauczycielem i mentorem był Giosuè Carducci[1].

W latach 1897-1903 uczył łaciny na Uniwersytecie w Mesynie, a następnie na Uniwersytecie w Pizie. Gdy Carducci przeszedł na emeryturę, Pascoli zastąpił go jako profesor literatury włoskiej na Uniwersytecie w Bolonii[1].

W 1912 roku, chory na marskość wątroby[1] (wynikłą z nadużywania alkoholu), zmarł w Bolonii na raka wątroby w wieku lat 56[1]. Pomimo tego, że był ateistą[2], został pochowany w kaplicy przylegającej do jego domu w Castelvecchio[1], gdzie spoczywa także jego ukochana siostra, Maria.

Dzieła

Pisał zarówno w języku włoskim, jak i po łacinie.

  • Myricae (1891)
  • Canti di Castelvecchio (1903)
  • Primi poemetti (1904)
  • O’di e inni (1906)
  • Poemi del Risorgimento (1913)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Giovanni Pascoli: vita e biografia del poeta (wł.). Studenti.it. [dostęp 2016-09-18].
  2. ↑ Biografia poety (wł.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie