Giovanni Salviati
Kardynał biskup | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1490 |
Data i miejsce śmierci | 28 października 1553 |
Subdziekan Kolegium Kardynalskiego | |
Okres sprawowania | 1546-1550 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska | 1 lipca 1517 |
Kościół tytularny |
Data konsekracji | nieznana | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | nieznany | ||||
|
Giovanni Salviati (ur. 24 marca 1490 we Florencji, zm. 28 października 1553 w Rawennie[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
Był jednym z jedenaściorga dzieci Jacopo Salviatiego i Lucrezii de' Medici oraz bratem kardynała Bernardo Salviatiego[1]. W młodości był protonotariuszem apostolskim[1]. 1 lipca 1517 został kreowany kardynałem i otrzymał diakonię Santi Cosma e Damiano[2]. W ciągu kariery kościelnej zostały mu nadane liczne biskupstwa, jednak pełnił w nich jedynie rolę administratora diecezji[1]. Były to m.in.: Ferrara (1520-1550), Bitetto (1532-1539) i Saint-Papoul (1538-1549)[2]. W międzyczasie pełnił funkcję legata w Hiszpanii, Francji i Umbrii, a także wicedziekana Kolegium Kardynałów[1]. 8 stycznia 1543 został podniesiony do godności kardynała biskupa i objął diecezję suburbikarną Albano[2]. Rok później objął diecezję Sabiny, a w 1546 diecezję Porto-Santa Rufiny[2]. Zmarł w klasztorze kanoników laterańskich w Rawennie[1].