Girolamo Aleandro
| ||
Kardynał prezbiter | ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1480 Motta di Livenza | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 31 stycznia albo 1 lutego 1542 Rzym | |
Arcybiskup Brindisi | ||
Okres sprawowania | 1524–1541 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Prezbiterat | 9 października 1524 | |
Sakra biskupia | po 28 lutego 1528 | |
Kreacja kardynalska | 22 grudnia 1536 Paweł III | |
Kościół tytularny | San Ciriaco alle Terme Diocleziane |
| ||
Data konsekracji | po 28 lutego 1528 | |
---|---|---|
Konsekrator | Gian Pietro Carafa |
Girolamo Aleandro (ur. 13 lutego 1480 w Motta di Livenza, zm. 31 stycznia albo 1 lutego 1542 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 13 lutego 1480 roku w Motta di Livenza, jako syn lekarza, Francesca Aleandra[1]. Posiadł wszechstronne wykształcenie, kończąc studia z zakresu filozofii, medycyny, matematyki, astronomii, teologii, muzyki, greki i hebrajskiego[1]. W 1499 roku osiadł w Wenecji, gdzie pracował jako nauczyciel i współpracował przy wydawaniu prasy pod kierunkiem Aldusa Manucjusza[1]. W 1508 roku udał się do Paryża, a dwa lata później do Orleanu, gdzie wykładał[1]. W 1513 roku został rektorem Uniwersytetu Paryskiego[1]. Rok później wyjechał do Liège, gdzie z rekomendacji Eberharda von der Marka został kanonikiem kapituły katedralnej[1]. Następnie pełnił funkcje kanclerza diecezji Chartres i prefekta Biblioteki Watykańskiej[1]. W 1520 roku został nuncjuszem apostolskim przed Karolem V, a jego zadaniem było wyrażenie sprzeciwu wobec tez Marcina Lutra[1]. Na Sejmie Rzeszy w Wormacji zaoponował wobec 95 tez, czym doprowadził do pogorszenia stosunków z jednym ze swoich mistrzów – Erazmem z Rotterdamu[1]. 8 sierpnia 1524 roku został wybrany arcybiskupem Brindisi, a 9 października przyjął święcenia kapłańskie[2]. Sakrę przyjął po 28 lutego 1528 roku[2]. W latach 1533–1535 pełnił funkcję nuncjusza w Wenecji. 22 grudnia 1536 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 13 marca 1538 roku, a następnie nadano mu kościół tytularny San Ciriaco alle Terme Diocleziane[2]. W tym samym roku pełnił rolę legata w Królestwie Niemieckim, Węgierskim i w Romanii[1]. W 1541 roku zrezygnował z archidiecezji Brindisi[2]. W tym samym roku został członkiem komisji mającej zreorganizować Kurię Rzymską[1]. Zmarł 31 stycznia albo 1 lutego 1542 roku w Rzymie[1].
Przypisy
- ISNI: 0000 0001 1021 8685
- VIAF: 17319843
- LCCN: no90016420
- GND: 118647911
- LIBRIS: pm149rr74tw559z
- BnF: 12459145k
- SUDOC: 035580577
- SBN: IT\ICCU\SBLV\300463
- NLA: 61540071
- NKC: mzk2007417451
- NTA: 069480214
- Open Library: OL1994481A
- PLWABN: 9810665972405606
- NUKAT: n2010117090
- J9U: 987007281757105171
- PTBNP: 1689350
- CANTIC: a12300962
- LIH: LNB:B8zL;=Bm
- WorldCat: lccn-no90016420
Media użyte na tej stronie
Girolamo Aleandro (also Hieronymus or Jerome Aleander) (February 13, 1480 - February 1, 1542) was an Italian cardinal