Giuliana Chenal Minuzzo
 Giuliana Minuzzo (1955) | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1931 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | 11 listopada 2020 | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Giuliana Chenal Minuzzo (ur. 26 listopada 1931 w miejscowości Marostica, zm. 11 listopada 2020[1]) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska oraz trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze Giuliana Minuzzo osiągnęła w 1949, kiedy zdobyła brązowy medal w zjeździe podczas mistrzostw kraju. W tym samym roku wygrała międzynarodowe zawody Coppa Foemina w Abetone. W 1951 zdobyła pierwszy tytuł mistrzyni Włoch zwyciężając w gigancie. Rok później wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Oslo, zdobywając brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Trude Jochum-Beiser oraz Annemarie Buchner z RFN. Na tej samej imprezie była także ósma w slalomie oraz dwudziesta w gigancie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Cortina d’Ampezzo Włoszka dwukrotnie zajmowała czwarte miejsce. Najpierw tuż za podium znalazła się w slalomie, walkę o podium przegrywając 0,1 sekundy z Jewgieniją Sidorową z ZSRR. Następnie była czwarta w zjeździe, w którym w walce o brąz lepsza o 1,4 sekundy okazała się Lucile Wheeler z Kanady. Igrzyska w Cortina d’Ampezzo były równocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozgrywano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Minuzzo zdobyła brązowy medal, ulegając jedynie dwóm Szwajcarkom: Madeleine Berthod oraz Friedzie Dänzer. Włoszka brała także udział w igrzyskach w Squaw Valley w 1960, zdobywając kolejny medal. Zajęła tam trzecie miejsce w gigancie, plasując się za Szwajcarką Yvonne Rüegg oraz Penny Pitou z USA. Na tej samej imprezie była też dziesiąta w slalomie.
Włoszka trzykrotnie wygrywała podczas zawodów SDS-Rennen w szwajcarskim Grindelwald: w kombinacji w 1953 oraz slalomie w latach 1955 i 1961. Dwukrotnie zwyciężała w slalomie na zawodach cyklu Arlberg-Kandahar: w 1953 w austriackim St. Anton oraz dwa lata później w szwajcarskim Mürren. Wygrała również giganta w ramach zawodów Silberkrugrennen w Bad Gastein. W przeciągu kariery wywalczyła łącznie szesnaście medali mistrzostw Włoch, w tym dziewięć złotych: w slalomie w latach 1953, 1955, 1959 i 1963, zjeździe w latach 1952, 1953 i 1955 oraz w gigancie w latach 1951 i 1953[2][3][4].
Po zakończeniu kariery w 1963 prowadziła sklep sportowy w miejscowości Cervinia.
Podczas igrzysk w 1956 została pierwszą kobietą w historii, która złożyła ślubowanie olimpijskie[5]. Brała także udział w ceremonii otwarcia rozgrywanych 50 lat później igrzysk olimpijskich w Turynie.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20. | 14 lutego | 1952 |  Oslo | Gigant | 2:06,8 | +11,4 |  Andrea Mead-Lawrence |
| 3. | 17 lutego | 1952 | Oslo | Zjazd | 1:47,1 | +1,9 |  Trude Jochum-Beiser |
| 8. | 20 lutego | 1952 | Oslo | Slalom | 2:10,6 | +5,3 | Andrea Mead-Lawrence |
| 13. | 27 stycznia | 1956 |  Cortina d’Ampezzo | Gigant | 1:56,5 | +5,0 |  Rosa Reichert |
| 4. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Slalom | 1:52,3 | +4,5 |  Renée Colliard |
| 4. | 1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Zjazd | 1:40,7 | +6,6 | Madeleine Berthod |
| 3. | 23 lutego | 1960 | Squaw Valley | Gigant | 1:39,9 | +0,3 | Yvonne Rüegg |
| 10. | 26 lutego | 1960 | Squaw Valley | Slalom | 1:49,6 | +9,7 |  Anne Heggtveit |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20. | 14 lutego | 1952 | Oslo | Gigant | 2:06,8 | +11,4 | Andrea Mead-Lawrence |
| 3. | 17 lutego | 1952 | Oslo | Zjazd | 1:47,1 | +1,9 | Trude Jochum-Beiser |
| 8. | 20 lutego | 1952 | Oslo | Slalom | 2:10,6 | +5,3 | Andrea Mead-Lawrence |
| 13. | 27 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Gigant | 1:56,5 | +5,0 | Rosa Reichert |
| 4. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Slalom | 1:52,3 | +4,5 | Renée Colliard |
| 4. | 1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Zjazd | 1:40,7 | +6,6 | Madeleine Berthod |
| 3. | 1 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Kombinacja | 9,85 | +2,46 | Madeleine Berthod |
3. | 23 lutego | 1960 | Squaw Valley | Gigant | 1:39,9 | +0,3 | Yvonne Rüegg |
| 10. | 26 lutego | 1960 | Squaw Valley | Slalom | 1:49,6 | +9,7 | Anne Heggtveit |
Przypisy
- ↑ Sci: morta Giuliana Minuzzo, prima italiana a vincere una medaglia alle Olimpiadi (wł.)
- ↑ Albo d'oro Gigante femminile Campionati Italiani Assoluti. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (wł.).
- ↑ Albo d'oro Slalom femminile Campionati Italiani Assoluti. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (wł.).
- ↑ Sci alpino, l'albo d'oro della discesa femminile dei Campionati Italiani. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (wł.).
- ↑ Olympic.ca: 1956 Cortina d’Ampezzo (ang.)
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (Giuliana Minuzzo) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na stronie FIS (Giuliana Chenal Minuzzo) (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
photo from Italian magazine Avanguardia, 1956.