Giulio Cesare Procaccini

Giulio Cesare Procaccini
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1574
Bolonia

Data i miejsce śmierci

1625
Mediolan

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rzeźba

Epoka

manieryzm

Zwiastowanie (ok. 1620)
Koronacja Marii (1604–1607)

Giulio Cesare Procaccini (ur. w 1574 w Bolonii, zm. w 1625 w Mediolanie) – włoski malarz i rzeźbiarz, przedstawiciel późnego manieryzmu lombardzkiego.

Działał w Mediolanie, Modenie i Genui. Początkowo pracował jako rzeźbiarz (wystrój kościoła Santa Maria presso San Celso w Mediolanie), po 1600 zajął się malarstwem.

Należał do tzw. malarzy zarazy (wł. pittori della peste), którzy działali w środowisku mediolańskim w okresie pomiędzy wielkimi zarazami w 1576 i 1630, malując niezliczone męczeństwa i ekstazy świętych w duchu kontrreformacji. Byli wśród nich m.in. Pier Francesco Mazzuchelli, Giovanni Battista Crespi i Daniele Crespi.

Malował przede wszystkim ołtarzowe i sztalugowe obrazy religijne. Był współautorem (wraz z Cerano i Morazzone) słynnego obrazu Męczeństwo świętych Rufiny i Sekundy, zw. Dziełem trzech rąk. Obraz powstał w latach 1622–1625 i przedstawia dwie rzymskie święte z III w., które pozostając wierne ślubom czystości zostały skazane na śmierć.

Malarzami byli również jego ojciec Ercole Procaccini (1515–1596) oraz dwaj bracia Camillo Procaccini (ok. 1560–1629) i Carlo Antonio Procaccini (1555–1605).

Wybrane dzieła

  • Autoportret – 70 × 49 cm, Pinakoteka Brera, Mediolan
  • Ekstaza św. Marii Magdaleny – 1616–1620, 216 × 146 cm, National Gallery of Art, Waszyngton
  • Koronacja Marii ze świętymi – 1604–1607, J. Paul Getty Museum, Los Angeles
  • Madonna z Dzieciątkiem – ok. 1610, 56 × 73 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg
  • Madonna z Dzieciątkiem i aniołami w girlandzie – ok. 1620, 48 × 36 cm, Prado, Madryt
  • Madonna z Dzieciątkiem, małym św. Janem i aniołem – 1610–1620, 67 × 60 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • Madonna z Dzieciątkiem ze świętymi i aniołami – 1610–1620, 257 × 143 cm, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
  • Mistyczne zaślubiny św. Katarzyny – 149 × 145 cm, Pinakoteka Brera, Mediolan
  • Opłakiwanie Chrystusa – ok. 1611, 258,5 × 198,5 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • Pieta – 146 × 124,5 cm, Museo Diocesano, Mediolan
  • Pokój goniący Wojnę – ok. 1620, 264 × 171 cm, Luwr, Paryż
  • Pokutująca Maria Magdalena 53,5 × 47,5 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • Portret kardynała Federica Borromeo – 1610, 68 × 55 cm, Museo Diocesano, Mediolan
  • Św. Karol Boromeusz w glorii z Michałem Archaniołem – ok. 1620, Narodowa Galeria Irlandii, Dublin
  • Św. Karol w chwale – 285 × 169 cm, Pinakoteka Brera, Mediolan
  • Św. Karol z martwym Chrystusem – 200 × 160 cm, Pinakoteka Brera, Mediolan
  • Św. Sebastian i aniołowie – 1610–1612, 285 × 139 cm, Królewskie Muzea Sztuk Pięknych, Bruksela
  • Święta Rodzina – 162 × 107 cm, Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie
  • Święta Rodzina z małym św. Janem i aniołem – 1620–1625, 157 × 108 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg
  • Zwiastowanie – ok. 1620, 237 × 164 cm, Luwr, Paryż

Bibliografia

  • Wendy Beckett, 1000 arcydzieł, Ewa Gorządek (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4218-3, OCLC 749354342.
  • Chiara Lachi, Sztuka baroku, Warszawa: Arkady, 2011 (Wielka Historia Sztuki ; t. 5), ISBN 978-83-213-4685-4
  • Sztuka świata, t. 13, Leksykon L-Z, Warszawa: Arkady, 2000, ISBN 83-213-4135-7

Media użyte na tej stronie