Giulio Piazza

Giulio Piazza

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1663 Forlì
Data i miejsce śmierci	23 kwietnia 1726 Faenza
Arcybiskup ad personam Faenzy
Okres sprawowania	21 lipca 1710–23 kwietnia 1726
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	22 grudnia 1697
Kreacja kardynalska	18 maja 1712 Klemens XI
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna

Giulio Piazza (ur. 13 marca 1663 w Forlì, zm. 23 kwietnia 1726 w Faenzy) – włoski biskup rzymskokatolicki, kardynał.

Życiorys

Urodził się 13 marca 1663 roku w Forlì, jako syn Francesca Piazzy and Francesci Savorelli^[1]. W latach swojej młodości, został wysłany do Rzymu, gdzie jego wuj, Camillo Piazza pełnił funkcję prałata przy Świętym Oficjum^[1]. Pobierał nauki w Collegio Clementino, a następnie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. W 1688 roku został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a osiem lat później – klerykiem Kamery Apostolskiej^[1]. W latach 1690–1696 pełnił rolę internuncjusza apostolskiego w Belgii^[2]. 2 grudnia 1697 roku został mianowany tytularnym arcybiskupem Rodos, otrzymując dyspensę, za brak święceń prezbiteratu^[1]. Dwadzieścia dni później otrzymał sakrament święceń i sakrę^[2]. Od stycznia 1698 do czerwca 1703 był nuncjuszem apostolskim w Konfederacji Szwajcarskiej, a od czerwca 1703 do sierpnia 1706 – w Królestwie Niemieckim^[2]. 31 lipca 1706 roku został mianowany przedstawicielem Stolicy Apostolskiej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów^[2]. W tym samym roku został także arcybiskupem tytularnym Nazaretu^[2]. W grudniu 1707 roku zrezygnował z funkcji dyplomatycznej w Rzeczypospolitej, a dwa lata później został mianowany nuncjuszem przy cesarzu rzymskim^[2]. 21 lipca 1710 roku został arcybiskupem ad personam Faenzy^[2]. 18 maja 1712 roku został kreowany kardynałem prezbiterem a dwa lata później otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna^[1]. Jesienią 1713 roku zrezygnował z nuncjatury przy cesarzu^[2]. W Faenzy dokonał modernizacji katedry, a także uczestniczył w synodzie biskupim w 1723 roku^[1]. Brał udział w konklawe 1721, którego członkowie wybrali Innocentego XIII i w konklawe 1724, gdzie dokonano elekcji Benedykta XIII (musiał je opuścić przed końcem, z powodu choroby)^[1]. Zmarł 23 kwietnia 1726 roku w Faenzy^[1].

Przypisy