Giuseppe Archinto

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	31 marca 1686
Konsekrator	Flavio Chigi
Konsekrowani biskupi
Pedro Reyes de los Ríos de Lamadrid	1699
Baltasar de Mendoza y Sandoval	1699
Antonio Folch y Cardona	1700
Gerolamo Archinto	1711
Giberto Bartolomeo Borromeo	1711

Giuseppe Archinto (ur. 7 maja 1651 w Mediolanie, zm. 9 kwietnia 1712 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 7 maja 1651 roku w Mediolanie, jako syn Carla Archinto i Cateriny Arese^[1]. Studiował na Uniwersytecie Pawijskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Był protonotariuszem apostolskim i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. 18 marca 1686 roku został tytularnym arcybiskupem Tesalonik, a trzynaście dni później przyjął sakrę^[2]. W latach 1686–1689 był nuncjuszem w Toskanii, a w okresie 1689–1695 – w Wenecji^[2]. W 1696 roku został nuncjuszem w Hiszpanii, gdzie wdał się w intrygi polityczne pomiędzy Habsburgami a Burbonami, będące prologiem do wojny o sukcesję hiszpańską^[1]. Dzięki wytycznym od papieża zdołał utrzymać zaufanie Karola II, zachowując jednocześnie wpływy w rodzie Burbonów^[1]. 18 maja 1699 roku został arcybiskupem Mediolanu^[2]. 14 listopada został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Prisca^[2]. W 1706 roku Księstwo Mediolanu został podbite przez wojska cesarskie pod dowództwem Eugeniusza Sabaudzkiego, a Archinto został zmuszony do współpracy z nimi^[1]. Kardynał zmarł 9 kwietnia 1712 roku w Mediolanie^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Giuseppe Archinto (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-22].
↑ ^a ^b ^c ^d Giuseppe Archinto (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-22].