Giuseppe Bergomi

Giuseppe Bergomi

(c) Benedetta De Rossi, CC BY 3.0
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1963 Mediolan
Wzrost	184 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1980–1999 Inter Mediolan 507 (24)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1982–1998  Włochy 81 (6)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata I miejsce Hiszpania 1982 piłka nożna III miejsce Włochy 1990 piłka nożna Mistrzostwa Europy III miejsce RFN 1988 piłka nożna

Giuseppe Bergomi (ur. 22 grudnia 1963 w Mediolanie) – włoski piłkarz grający jako obrońca.

Przez całą swoją karierę związany z Interem Mediolan.

Kariera klubowa

W pierwszym zespole zadebiutował w styczniu 1980 roku w spotkaniu Pucharu Włoch przeciwko Juventusowi^[1]. Ówczesny trener klubu Eugenio Bersellini, który odważnie stawiał na Włocha – początkowo Bergomi występował jako prawy obrońca z czasem został przeniesiony na środek defensywy^[1]. W trakcie dziewiętnastu lat gry dla klubu Interu przeżył wiele zawirowań – prowadziło go dziewiętnastu szkoleniowców, klub miał trzech właścicieli, a gra Nerazzurrich często odbiegała od oczekiwań kibiców – mimo to, Bergomi pozostawał związany z klubem.

Decyzję o zakończeniu kariery podjął w 1999 roku, kiedy to nowy trener klubu – Marcello Lippi zakomunikował, że zamierza na jego pozycję ściągnąć francuza Laurenta Blanca, a jego nie widzi w swoich planach kadrowych^[1].

Łącznie w barwach Interu rozegrał 758 spotkań – zajmuje drugie miejsce w rankingu wszech czasów za Javierem Zanettim – zdobył jedno Scudetto (1988/89), jeden Puchar Włoch (1981/82), jeden Superpuchar Włoch (1989) oraz trzy Puchary UEFA (1990/91, 1993/94, 1997/98).

Od 1992 do 1999 roku pełnił funkcje kapitana zespołu.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Włoch debiutował tuż przed mistrzostwami świata w Hiszpanii, w kwietniu 1982 roku w spotkaniu przeciwko Niemcom Zachodnim (0:1)^[1][2].

Na Mistrzostwach Świata 1982 początkowo pełnił funkcję rezerwowego Fulvio Collovatiego^[1]. Swój pierwszy mecz rozegrał w decydującym spotkaniu drugiej fazy grupowej przeciwko Brazylii (3:2) – od tego momenty nie stracił już w miejsca w wyjściowej jedenastce występując w spotkaniach przeciwko Polsce w półfinale (2:0) i Niemcom Zachodnim w zwycięskim finale (3:1). W trakcie turnieju, zawodnik nosił czarne, gęste wąsy, przez co, pomimo zaledwie osiemnastu lat zyskał pseudonim Lo Zio (wujek).

Cztery lata później na Mistrzostwach Świata 1986 Włosi odpadli w 1/8 finału, a Bergomi rozegrał trzy spotkania. Na Mistrzostwach Świata 1990 był kapitanem reprezentacji Włoch, która zdobyła brązowy medal – Bergomi rozegrał wszystkie spotkania w pełnym wymiarze czasowym. Po nie udanych dla Squadra Azzurra eliminacjach do Mistrzostwach Europy 1992 obrońca zniknął z kadry na kilka lat – wrócił do niej dopiero tuż przed Mistrzostwami Świata 1998 we Francji, gdzie rozegrał trzy spotkania.

Pomimo udziału w czterech turniejach o Mistrzostwo Świata – Bergomi nigdy nie rozegrał spotkania w eliminacjach do tego turnieju^[3].

Bergomi jest również brązowym medalistą Mistrzostw Europy 1988 – był to jedyny turniej Euro, na jakim zagrał.

Sukcesy

Klubowe

Inter Mediolan

• Serie A: 1988/89
• Puchar Włoch: 1981/82
• Superpuchar Włoch: 1989
• Puchar UEFA: 1990/91, 1993/94, 1997/98

Reprezentacyjne

Włochy

• Mistrzostwo Świata: 1982
• Brązowy medal Mistrzostw Świata: 1990

Indywidualne

• FIFA 100: 2004

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Giuseppe Bergomi w bazie National Football Teams (ang.)
• Statystki klubowe i reprezentacyjne
• Giuseppe Bergomi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2022-09-17] .