Giuseppe Bertello

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	28 listopada 1987
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Agostino Casaroli
Współkonsekratorzy	Albino Mensa; Luigi Bettazzi
Konsekrowani biskupi
José Luis Castro Medellín	3 grudnia 2002
Eduardo Carmona Ortega	7 stycznia 2004
Pedro Pablo Elizondo Cárdenas	22 listopada 2004
Maximino Martínez Miranda	31 sierpnia 2006
Konrad Krajewski	17 września 2013
Współkonsekrowani biskupi
Juan Manuel Mancilla Sánchez	24 czerwca 2001
Gustavo Rodríguez Vega	14 sierpnia 2001
Francisco Clavel Gil	15 sierpnia 2001
Rogelio Esquivel Medina	15 sierpnia 2001
Jonás Guerrero Corona	15 sierpnia 2001
Francisco Moreno Barrón	20 marca 2002
Domingo Díaz Martínez	1 maja 2002
Roberto Octavio Balmori Cinta	5 czerwca 2002
Rafael Francisco Martínez Sáinz	16 lipca 2002
José María de la Torre Martín	16 lipca 2002
Rutilo Muñoz Zamora	20 listopada 2002
Alonso Gerardo Garza Treviño	25 marca 2003
Enrique Díaz Díaz	10 lipca 2003
Luis Artemio Flores Calzada	8 września 2003
José Refugio Mercado Díaz	15 listopada 2003
Juan Navarro Castellanos	23 marca 2004
Antonio Ortega Franco	26 marca 2004
Víctor Sánchez Espinosa	26 marca 2004
José Rafael Palma Capetillo	3 czerwca 2004
Ramón Castro Castro	3 czerwca 2004
José Trinidad Zapata Ortiz	31 lipca 2004
Gerardo de Jesús Rojas López	4 sierpnia 2004
José Giles Vázquez	2 września 2004
Faustino Armendáriz Jiménez	23 lutego 2005
Alfonso Cortés Contreras	24 sierpnia 2005
José Leopoldo González González	25 stycznia 2006
José Guadalupe Torres Campos	22 lutego 2006
Juan Frausto Pallares	24 lutego 2006
Lucas Martínez Lara	14 grudnia 2006
Simone Giusti	10 listopada 2007
Giuseppe Fiorini Morosini	9 maja 2008
Lucio Lemmo	11 lutego 2010
Giuseppe Sciacca	8 października 2011
Barthélemy Adoukonou	8 października 2011
Fernando Vérgez Alzaga	15 listopada 2013

Giuseppe Bertello
	Kardynał prezbiter
	; Giuseppe Bertello (2016)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5	Narrabo nomen tuum; Będę głosił Twoje imię
Kraj działania	Włochy; Watykan
Data i miejsce urodzenia	1 października 1942 ; Foglizzo
	Prezydent Gubernatoratu Państwa Watykańskiego
Okres sprawowania	2011–2021
	Nuncjusz Apostolski we Włoszech i; San Marino
Okres sprawowania	2007–2011
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1966
Nominacja biskupia	17 października 1987
Sakra biskupia	28 listopada 1987
Kreacja kardynalska	18 lutego 2012; Benedykt XVI
Kościół tytularny	św. Wita i Modesta

Giuseppe Bertello (ur. 1 października 1942 w Foglizzo) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Ghanie oraz pronuncjusz apostolski w Beninie z akredytacją w Togo w latach 1987–1991, nuncjusz apostolski w Rwandzie w latach 1991–1995, stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Genewie w latach 1995–2000, nuncjusz apostolski w Meksyku w latach 2000–2007, nuncjusz apostolski we Włoszech i San Marino w latach 2007–2011, prezydent Gubernatoratu Państwa Watykańskiego i tym samym przewodniczący Papieskiej Komisji Państwa Watykańskiego w latach 2011–2021, kardynał od 2012 (najpierw w stopniu diakona, w 2022 promowany do stopnia prezbitera), członek Rady Kardynałów od 2013.

Życiorys

29 czerwca 1966 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Albino Mensy, i został inkardynowany do diecezji Ivrea. Uzyskał licencjat z teologii pastoralnej oraz doktorat z prawa kanonicznego. Następnie w 1967 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej, gdzie studiował dyplomację.

17 października 1987 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Beninie, Ghanie i Togo oraz arcybiskupem tytularnym Urbs Salvia. Sakry biskupiej 9 listopada 1985 udzielił mu kardynał Agostino Casaroli.

Następnie w 1991 został przedstawicielem Watykanu w Rwandzie. Będąc na tej placówce był świadkiem ludobójstwa w Rwandzie.

W marcu 1995 został Stałym Obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Genewie.

27 grudnia 2000 został przeniesiony do nuncjatury w Meksyku.

Od stycznia 2007 do 1 października 2011 pełnił funkcję nuncjusza we Włoszech i San Marino.

3 września 2011 został ogłoszony następcą kard. Giovanniego Lajolo na stanowisku Gubernatora Państwa Watykańskiego. Urząd objął 1 października 2011. 6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska, której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Decyzją papieża Franciszka od 13 kwietnia 2013 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą Ojcu Świętemu w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej^[1].

4 marca 2022 papież Franciszek promował go do rangi kardynała prezbitera z zachowaniem dotychczasowej diakonii na zasadzie pro hac vice^[2]^[3].

1 października 2022 po ukończeniu 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe^[4].

Przypisy

↑ COMUNICATO DELLA SEGRETERIA DI STATO, 13.04.2013. press.catholica.va. [dostęp 2013-04-13]. (wł.).
↑ Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].
↑ Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].
↑ Kard. Bertello kończy 80 lat. Zmienia się liczba kardynałów-elektorów. ekai.pl. [dostęp 2022-10-01].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
Giuseppe Bertello w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2012-06-29]
Giuseppe Bertello w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2021-01-28]

[1] COMUNICATO DELLA SEGRETERIA DI STATO, 13.04.2013. press.catholica.va. [dostęp 2013-04-13]. (wł.).

[2] Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].

[3] Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].

[4] Kard. Bertello kończy 80 lat. Zmienia się liczba kardynałów-elektorów. ekai.pl. [dostęp 2022-10-01].

[1]

[2]

[3]

[4]

przy ONZ w Nowym Jorku	Alberto Giovannetti (1964–1973) Giovanni Cheli (1973–1986) Renato Raffaele Martino (1986–2002) Celestino Migliore (2002-2010) Francis Chullikatt (2010-2014) Bernardito Auza (2014-2019) Gabriele Caccia (od 2019)
przy ONZ w Genewie	Henri de Rietmatten (1967 – 1971) Silvio Luoni (1971–1978) Jean Rupp (1978–1980) Edoardo Rovida (1981–1985) Justo Mullor García (1985–1991) Paul Fouad Tabet (1991–1995) Giuseppe Bertello (1995-2000) Diarmuid Martin (2001–2003) Silvano Tomasi (2003-2016) Ivan Jurkovič (2016-2021) Fortunatus Nwachukwu (od 2021)

Biografia	konklawe 2013 dewiza herb inauguracja pontyfikatu Domus Sanctae Marthae
Pontyfikat	kalendarium pontyfikatu podróże apostolskie beatyfikowani i kanonizowani Rok wiary Rok Życia Konsekrowanego Rok Miłosierdzia Rok Świętego Józefa Rada Kardynałów Efekt Franciszka
Dokumenty papieskie	Encykliki Adhortacje apostolskie Motu propria Konstytucje apostolskie Bulle Listy apostolskie Reskrypty Statuty Listy
Książki Franciszka	Jezuita W niebie i na ziemi
Współpracownicy	Pietro Parolin Giuseppe Bertello Gonzalo Aemilius Georg Gänswein Guido Marini Konrad Krajewski Luis Ladaria Ferrer Marc Ouellet Lazarus You Heung-sik João Braz de Aviz Arthur Roche Luis Antonio Tagle Leonardo Sandri Marcello Semeraro Giuseppe Versaldi Dominique Mamberti Kuria Rzymska kardynałowie z nominacji Franciszka

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Giuseppe Bertello

Życiorys

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie