Giuseppe Saragat

Giuseppe Saragat

Data i miejsce urodzenia	19 września 1898 Turyn
Data i miejsce śmierci	11 czerwca 1988 Rzym
Prezydent Republiki Włoskiej
Okres	od 29 grudnia 1964 do 29 grudnia 1971
Przynależność polityczna	Włoska Partia Socjaldemokratyczna
Poprzednik	Antonio Segni
Następca	Giovanni Leone
Odznaczenia

Giuseppe Saragat (z prawej) i Sandro Pertini

Giuseppe Saragat (ur. 19 września 1898 w Turynie, zm. 11 czerwca 1988 w Rzymie) – włoski polityk i ekonomista, minister spraw zagranicznych Republiki Włoskiej (1963–1964), prezydent Włoch (1964–1971), założyciel i przywódca włoskich socjaldemokratów.

Życiorys

Ukończył studia ekonomiczne. W latach 20. działał w ugrupowaniu socjalistów, w 1926 jako przeciwnik faszyzmu udał się na emigrację. Przebywał w Austrii i Francji. W 1943 wrócił do Włoch, gdzie został zatrzymany i przekazany Niemcom. Po ucieczce współtworzył niejawną partię socjalistyczną w Mediolanie. W 1944 był ministrem bez teki w rządzie Ivanoe Bonomi, a w 1945 ambasadorem w Paryżu.

W 1946 został posłem do powołanej po II wojnie światowej konstytuanty (Assemblea Costituente della Repubblica Italiana), która działała do 1948. Od czerwca 1946 do stycznia 1947 przewodniczył tej konstytuancie. W 1947 w wyniku rozłamu we Włoskiej Partii Socjalistycznej założył nowe centrolewicowe i antykomunistyczne ugrupowanie, przekształcone później we Włoską Partię Socjaldemokratyczną. Kilkakrotnie do lat 70. pełnił funkcję jej przywódcy (1947–1948, 1949–1952, 1952–1954, 1957–1964, 1975).

W 1947 objął urząd wicepremiera w IV rządzie Alcide De Gasperiego, w latach 1948–1949 był także ministrem marynarki handlowej w V gabinecie tego premiera. Także w 1948 został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych. W niższej izbie włoskiego parlamentu zasiadał nieprzerwanie do 1964 jako poseł I, II, III i IV kadencji^[1]. W latach 50. ponownie był wicepremierem w rządach, na czele których stali Mario Scelba i Antonio Segni, a w pierwszej połowie lat 60. ministrem spraw zagranicznych w gabinetach kierowanych przez Aldo Moro.

28 grudnia 1964 został wybrany na urząd prezydenta Republiki Włoskiej^[1], rezygnując tym samym z zasiadania w parlamencie. Kadencję zakończył w 29 grudnia 1971. Objął wówczas z urzędu godność dożywotniego senatora, zasiadając w Senacie V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji, tj. do czasu swojej śmierci^[1].

Odznaczenia

• Wielki Mistrz Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – ex officio (1964–1971)
• Grande Ufficiale Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 1977^[2]
• Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Włoch – ex officio (1964–1971)
• Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Pracę – ex officio (1964–1971)
• Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – ex officio (1964–1971)
• Wielki Mistrz Orderu Vittorio Veneto – ex officio (1968–1971)
• Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1965)^[3][4][5]
• Order Najwyższy Chrystusa (1966, Watykan)^[6]

Przypisy

Bibliografia

• Giuseppe Saragat. quirinale.it. [dostęp 2011-02-12]. (wł.).
• Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch. [dostęp 2011-02-12]. (ang.).