Giuseppe Sciacca
| Biskup tytularny Fundi | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Watykan | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 lutego 1955 Katania, Włochy | ||
| Przewodniczący Biura Pracy Stolicy Apostolskiej | |||
| Okres sprawowania | od 2022 | ||
| Sekretarz Sygnatury Apostolskiej | |||
| Okres sprawowania | 2016–2022 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Prezbiterat | 7 października 1978 | ||
| Nominacja biskupia | 3 września 2011 | ||
| Sakra biskupia | 8 października 2011 | ||
| Data konsekracji | 8 października 2011 |
|---|---|
| Konsekrator | Tarcisio Bertone |
| Współkonsekratorzy | Gianfranco Ravasi Giuseppe Bertello |
Giuseppe Sciacca (ur. 23 lutego 1955 w Katanii) – włoski duchowny katolicki, biskup, urzędnik Kurii Rzymskiej, audytor generalny Kamery Apostolskiej.
Życiorys
Prezbiterat
7 października 1978 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Acireale. Studiował na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim i na Angelicum. Po okresie pracy w swojej diecezji, rozpoczął pracę w Watykanie będąc od 1999 audytorem Roty Rzymskiej[1].
Episkopat
3 września 2011 został mianowany przez Benedykta XVI sekretarzem generalnym Gubernatoratu Państwa Watykańskiego oraz biskupem tytularnym diecezji Victoriana[1]. Sakry biskupiej 8 października 2011 udzielił mu Sekretarz Stanu Tarcisio Bertone. 10 listopada 2012 papież zmienił mu stolicę tytularną na Fundi.
13 lutego 2013 został mianowany audytorem generalnym Kamery Apostolskiej[2].
24 sierpnia 2013 został mianowany sekretarzem pomocniczym Sygnatury Apostolskiej[3], zaś 16 lipca 2016 został mianowany jej generalnym sekretarzem[4]. Urząd sekretarza rozpoczął pełnić 1 września 2016[4].
26 stycznia 2022 został mianowany przewodniczącym Biura Pracy Stolicy Apostolskiej[5].
Kontrowersje
W wydanej w 2015 książce „Via Crucis” jej autor Gianluigi Nuzzi, wśród wielu przykładów nadużyć urzędników watykańskich, przytacza przykład, gdy ówczesny sekretarz generalny Gubernatoratu Państwa Watykańskiego biskup Giuseppe Sciacca kazał zburzyć ścianę dzielącą jego apartament od mieszkania starszego księdza, przebywającego w szpitalu po to, by powiększyć swój metraż. W taki sposób przejął wraz z wyposażeniem dodatkowy pokój chorego, sędziwego kapłana. Ksiądz niedługo po tym zmarł[6].
Przypisy
- ↑ a b NOMINA DEL SEGRETARIO GENERALE DEL GOVERNATORATO DELLO STATO DELLA CITTÀ DEL VATICANO (wł.). vatican.va, 2011-09-03. [dostęp 2021-06-24].
- ↑ NOMINA DELL'UDITORE GENERALE DELLA CAMERA APOSTOLICA (wł.). vatican.va, 2013-02-13. [dostęp 2021-06-24].
- ↑ NOMINA DEL SEGRETARIO AGGIUNTO DEL SUPREMO TRIBUNALE DELLA SEGNATURA APOSTOLICA (wł.). vatican.va, 2013-08-24. [dostęp 2021-06-24].
- ↑ a b Rinuncia del Segretario del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica e nomina del nuovo Segretario (wł.). vatican.va, 2011-07-16. [dostęp 2021-06-24].
- ↑ Nomina del Presidente dell’Ufficio del Lavoro della Sede Apostolica (wł.). vatican.va, 2022-01-26. [dostęp 2022-01-26].
- ↑ Dwie włoskie książki o Watykanie ujawniają przywileje hierarchii, serwis wiadomości Wirtualnej Polski, 2015-11-05, dostęp 2015-11-11
Linki zewnętrzne
- Giuseppe Sciacca w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-09-03]
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Italian Bishop Giuseppe Sciacca, Official of the Apostolic Signatura.