Giuseppe Zamberletti

Giuseppe Zamberletti

(c) dati.camera.it, CC BY 4.0
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1933 Varese
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 2019 Varese
Zawód, zajęcie	polityk

Giuseppe Zamberletti (ur. 17 grudnia 1933 w Varese^[1], zm. 26 stycznia 2019 tamże^[2]) – włoski polityk, parlamentarzysta i minister.

Życiorys

Uzyskał wykształcenie średnie^[1], z zawodu był księgowym^[3]. Przystąpił do Chrześcijańskiej Demokracji^[4]. Zasiadał w radzie miejskiej rodzinnej miejscowości^[5]. W 1968 uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych. Pięciokrotnie z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, sprawując zasiadając w niższej izbie parlamentu do 1992 w ramach V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji^[1].

Między 1974 a 1977 był podsekretarzem stanu w resorcie spraw wewnętrznych. W latach 1979–1980 pełnił tożsamą funkcję w ministerstwie spraw zagranicznych. W czerwcu 1981 został ministrem bez teki, powierzono mu następnie zadanie organizacji obrony cywilnej. W kolejnym gabinecie od sierpnia do grudnia 1982 był ministrem bez teki do spraw koordynowania obrony cywilnej. Tę samą funkcję pełnił w dwóch rządach Bettina Craxiego (między marcem 1984 a kwietniem 1987) oraz w gabinecie Amintore Fanfaniego (od kwietnia do lipca 1987). W tym ostatnim był jednocześnie ministrem robót publicznych^[1].

Uznawany za twórcę nowoczesnej włoskiej obrony cywilnej^[2][4]. W trakcie działalności publicznej przez wiele lat zajmował się kwestiami bezpieczeństwa obywateli. Był specjalnym komisarzem po trzęsieniach ziemi w 1976 i w 1980^[4]. Od 1992 do 1994 wchodził w skład Senatu X kadencji. W 1994, po rozpadzie chadecji, dołączył do frakcji Włoskiej Partii Ludowej^[3]. Od 2002 był przewodniczącym rady dyrektorów przedsiębiorstwa Stretto di Messina. Kierował instytutami badawczymi Istituto Grandi Infrastrutture oraz ISPRO^[6].

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy (1996)^[7].

Przypisy