Gizela Wittelsbach

Gizela Wittelsbach

margrabina Miśni księżna Saksonii-Gessaphe
Okres	od 23 lipca 2012
Jako żona	Aleksandra z Saksonii-Gessaphe
Poprzedniczka	Anastazja z Anhaltu
Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data i miejsce urodzenia	10 września 1964 Leutstetten
Ojciec	Rasso Maksymilian Ruprecht Wittelsbach
Matka	Teresa Monika Waleria Habsburg-Lotaryńska
Mąż	Aleksander z Saksonii-Gessaphe
Dzieci	Jerzy Filip Maurycy Gabriel Paweł Klemens Maria Teresa
Odznaczenia

Gizela Wittelsbach, właśc. Gisela Maria Karolina Adelgunde von Bayern (ur. 10 września 1964 w Leutstetten) – księżniczka bawarska z dynastii Wittelsbachów, żona pretendenta do tronu Saksonii, używająca tytułów Margrabiny Miśni oraz Księżnej Saksonii-Gessaphe. Odznaczona Wielką Wstęgą Orderu Orła Gruzji przez Dawida Bagration-Mukhrani jako głowę gruzińskiej rodziny królewskiej^[1].

Najmłodsza córka księcia Rasso Maksymiliana Ruprechta (ur. 1926, zm. 2011) i księżniczki toskańskiej Teresy Moniki Walerii z dynastii Habsburg-Lotaryńskiej (ur. 1931). Ma sześcioro starszego rodzeństwa. Ze strony matki jest potomkiem m.in. austriacko-węgierskiej pary cesarsko-królewskiej: Franciszka Józefa i Elżbiety, zwanej Sissi^[2]. Podobnie jak w przypadku Amalii Wittelsbach, w jej żyłach płynie odrobina polskiej krwi za sprawą Ludwiki Karoliny Radziwiłł, jednak w linii żeńskiej pochodzi od przedstawicielek hiszpańskiej szlachty i arystokracji (nazwiska takie jak: Alvarez, Silva, Perez, Mendez, Fernandez, Cortez, Ramirez, Garcia)^[3], zaś jednym z jej przodków w tej linii jest María Josefa Pimentel y Téllez-Girón.

Od 1987 roku zamężna za Aleksandrem z Saksonii-Gessaphe, z którym posiada czworo dzieci:

• Jerzy Filip Antoni (ur. 24 maja 1988 w Meksyku),
• Maurycy Gabriel Robert (ur. 14 września 1989 w Meksyku),
• Paweł Klemens Bernard (ur. 23 marca 1993 w Meksyku),
• Maria Teresa Anna (ur. 7 lipca 1999 w Dreźnie)^[4].

W młodości pracowała jako przedszkolanka; aktualnie (od 2001 roku) działa społecznie jako przewodnicząca komitetu wspomagającego Saksońską Fundację na rzecz Natury i Środowiska^[5].

W 2011 roku wraz z mężem reprezentowała saksońską rodzinę królewską podczas uroczystości związanych ze ślubem księcia Jerzego Fryderyka Hohenzollerna, będącego głową pruskiej rodziny królewskiej^[6]. W maju 2015 roku wraz z mężem oraz dziećmi, a także księżną-wdową Anastazją z Saksonii (z domu von Anhalt), spotkała się z papieżem Franciszkiem na prywatnej audiencji w Watykanie^[7]. Dnia 22 lipca 2017 roku wraz z mężem wzięła udział w uroczystej gali z okazji 80. urodzin księcia Maxa Emanuela Wittelsbacha, która odbyła się w Pałacu Nymphenburg w Monachium i na której pojawili się król Karol XVI Gustaw ze Szwecji z małżonką Sylwią oraz książę Duarte Pio Bragança z Portugalii z małżonką^[8]. Była współorganizatorem prywatnych uroczystości z okazji 65. urodzin męża, które odbyły się w Dreźnie, w dniach 10–11 lutego 2018 roku, i w których wziął udział członek Związku Szlachty Polskiej. Urodziny te stały się okazją do zbiórki środków pieniężnych na odbudowę zniszczeń po trzęsieniu ziemi w Meksyku^[9]. Dnia 25 maja 2018 roku reprezentowała saksońską rodzinę królewską na pogrzebie księcia Fryderyka Filipa Wirtemberga, będącego członkiem wirtemberskiej rodziny królewskiej^[10]. W sierpniu 2018 roku wraz z mężem uczestniczyła w prezentacji nowego parkietu w sali królewskiej zamku myśliwskiego Hubertusburg w Wermsdorf koło Oschatz, którego ozdobą jest replika orderu św. Henryka^[11], z kolei 11 października 2018 roku wraz z mężem wzięła udział w finisażu wystawy pt. Elektorzy Saksonii – Wielcy Książęta Litewscy, prezentującej pamiątki z czasów unii polsko-litewsko-saskiej, mającej miejsce w Zamku Wielkoksiążęcym w Wilnie^[12], zaś w dniach 19-20 października 2018 roku wraz z mężem oraz najmłodszym synem Klemensem wzięła udział w dwudniowych uroczystościach z okazji 100-lecia zakończenia I wojny światowej jak również 205 rocznicy bitwy pod Lipskiem (znanej lepiej jako Bitwa Narodów), które miały miejsce w Hubertusburgu^[13]. Dnia 2 lipca 2022 roku księżna z mężem reprezentowała Saksonię na pogrzebie szefa Domu Wirtemberskiego Karola Wirtemberga^[14].

Przodkowie

Przypisy