Gleby antropogeniczne
Ten artykuł od 2013-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Gleby antropogeniczne, antrosole – gleby, które powstają w wyniku działalności człowieka bezpośredniej (np. nawapnianie gleby, regulacja stosunków wodnych) lub pośredniej (modyfikacja roślinności, wycinanie lasów). Dzielą się na dwie zasadnicze grupy - gleby kulturoziemne, ukształtowane przez działalność rolniczą, oraz industrioziemne i urbanoziemne gleby, powstałe w wyniku przeobrażenia gleb pierwotnych przez przemysł lub gospodarkę komunalną.
Gleby kulturoziemne występują np. na terenach zajętych przez ogródki działkowe, na których od wielu lat uprawia się warzywa, systematycznie je do tego uzdatniając. Gleby industrioziemne i urbanoziemne w Polsce najpowszechniej występują na Górnym Śląsku.
Przykłady gleb antropogenicznych: hortisole, rigosole, urbisole, industrisole, plaggosole, heilutu.
Gleby antropogeniczne - gleby powstające w wyniku bezpośredniej działalności człowieka:
a) gleby kulturoziemne
- hortisole - gleby ogrodowe, o głębokim poziomie akumulacyjnym, bogate w próchnicę, fosfor ogólny, węgiel ogólny[1], zbliżone do czarnoziemów
- rigosole - gleby poprzekształcane na skutek uprawy mechanicznej, zmiany profilu, wprowadzenia kompostu
b) gleby urbanoziemne i industrioziemne
Gleby antropogeniczne o niewykształconym profilu – powstają współcześnie, nie wykazują morfologicznego zróżnicowania na poziomy genetyczne.
a) gleby antropogeniczne próchnicze - posiadają zwiększone poziomy próchnicze, na skutek działalności komunalnej i przemysłowej
b) pararędziny antropogeniczne - gleby z terenów miejskich, pochodzące głównie z gruzu zniszczonych zabudowań, z pyłu wapiennego, posiadają próchnicę
c) gleby słone antropogeniczne - gleby powstałe w wyniku stosowania soli przeciw gołoledzi, a także w wyniku zanieczyszczeń przemysłowych.