Glenn Cunningham (lekkoatleta)
Glenn Cunningham w 1933 | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 4 sierpnia 1909 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 marca 1988 | |||||||||
Wzrost | 178 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Glenn Vernice Cunningham (ur. 4 sierpnia 1909 w Atlancie, w stanie Kansas, zm. 10 marca 1988 w Menifee, w stanie Arkansas[1]) – amerykański lekkoatleta (średniodystansowiec), wicemistrz olimpijski z 1936.
Wychował się w Elkhart. W dzieciństwie został ciężko poparzony w pożarze szkoły, w którym zginął jego starszy brat. Groziła mu amputacja nóg, a lekarze wątpili, czy będzie w stanie chodzić. Cunningham poprzez długotrwałe ćwiczenia i masaże odzyskał sprawność w nogach i zaczął biegać[2].
Stał się znanym średniodystansowcem. Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles[1]. 25 marca 1933 w Chicago poprawił halowy rekord świata w biegu na 1 milę wynikiem 4:09,8. 24 lutego 1934 w Nowym Jorku ustanowił halowy rekord świata w biegu na 1500 metrów czasem 3:52,2, a 17 marca tego roku w Nowym Jorku poprawił swój halowy rekord świata w biegu na milę wynikiem 4:08,4[3]. 16 czerwca 1934 w Princeton ustanowił rekord świata w biegu na 1 milę na otwartym stadionie czasem 4:06,8[4]. 23 lutego 1935 w Nowym Jorku poprawił swój halowy rekord świata w biegu na 1500 metrów osiągając czas 3:50,5[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów, za Jackiem Lovelockiem z Nowej Zelandii, który ustanowił w tym biegu rekord świata (3:47,8), a przed obrońcą tytułu Luigim Beccalim z Włoch. Czas Cunninghama – 3:48,4 – był również lepszy od dotychczasowego rekordu świata[1]. Dwa tygodnie później, 20 sierpnia w Sztokholmie Cunningham ustanowił rekord świata w biegu na 800 metrów wynikiem 1:49,7[5].
Ustanowił kolejny halowy rekord świata w biegu na 1500 metrów 26 lutego 1938 w Nowym Jorku czasem 3:48,4, a 12 marca tego roku, również w Nowym Jorku, poprawił swój halowy rekord świata w biegu na milę wynikiem 4:07,4. Wcześniej, 3 marca w Hanover przebiegł ten dystans w czasie 4:04,4, ale na bieżni o nieregulaminowym rozmiarze[3].
Cunningham był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 800 metrów w 1933[6] oraz mistrzem w biegu na 1500 metrów w latach 1933 i 1935-1938, wicemistrzem w 1934 i 1940 oraz brązowym medalistą w 1932[7]. Był również akademickim mistrzem USA (NCAA) w biegach na 1500 metrów w 1932 i na l milę w 1933[8].
Oprócz rekordów świata na 800 metrów i na milę ustanawiał czterokrotnie rekord Stanów Zjednoczonych na 1500 metrów do wyniku 3:48,4 (6 sierpnia 1936 w Berlinie)[9]. Jego rekord życiowy na tym dystansie wynosił 3:48,0 (19 czerwca 1940 we Fresno)[1].
Cunningham uzyskał bakalaureat na Uniwersytecie Kansas w 1933, magisterium na Uniwersytecie Iowa w 1936 oraz doktorat na Uniwersytecie Nowojorskim. Był wykładowcą wychowania fizycznego w Cornell College w latach 1940-1944, następnie służył w United States Navy, a od 1947 prowadził ranczo, na którym pomagał w wychowaniu dzieci pochodzących ze społecznie upośledzonych rodzin[10].
W 1974 został wybrany do USA Track & Field Hall of Fame[11].
Przypisy
- ↑ a b c d Glenn Cunningham, olympedia.org [dostęp 2020-08-10] (ang.).
- ↑ Leroy Watson jr., Forgotten Stories of Courage and Inspiration: Glenn Cunningham, Bleacher Report [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-01] (ang.).
- ↑ a b c IAAF Istanbul 2012 Statistics Handbook, IAAF, s. 273-274 [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook, IAAF, s. 626 [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook, IAAF, s. 625 [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ History of US Nationals Results: 800 Meters - Men, Track & Field News [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ History of US Nationals Results: 1500 Meters - Men, Track & Field News [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ NCAA Division I Championships (Men), GBRAthletics [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 47. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Glenn Cunningham, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ Glenn Cunningham, USA Track & Field Hall of Fame [dostęp 2020-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-01] (ang.).
Bibliografia
- Glenn Cunningham, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- Glenn Cunningham, USA Track & Field Hall of Fame [dostęp 2020-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-01] (ang.).
- Leroy Watson jr., Forgotten Stories of Courage and Inspiration: Glenn Cunningham, Bleacher Report [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-01] (ang.).
- Glenn Cunningham, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2014-01-06] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
1933 Racer Glenn Cunningham Defeated Gene Venzke to Win Cup Press Photo