Gliese 581 d

Gl 581 d
Ilustracja
Porównanie wielkości Gliese 581 d z rozmiarami Ziemi i Neptuna
Odkrywcazespół Stéphane'a Udry'ego
Data odkrycia23 kwietnia 2007
Charakterystyka orbity (J2000)
Półoś wielka0,22 au
Mimośród0,25 ± 0,09
Okres orbitalny66,64 ± 0,14
Argument perycentrum356 ± 19°
Czas przejścia przez perycentrum54805,7 ± 3,4 JD 2.400.000 JD
Charakterystyka fizyczna
Masa minimalna (M·sin i)0,019 MJ

Gliese 581 d – niepotwierdzona planeta pozasłoneczna typu superziemia, orbitująca wokół gwiazdy Gliese 581.

Nazwa

Pierwsza część nazwy, „Gliese 581”, określa że planeta okrąża gwiazdę opisaną w Katalogu Gliesego. Litera „d” oznacza, że była to trzecia odkryta planeta w tym układzie planetarnym.

Odkrycie

Wizja artystyczna planety

Planeta została odkryta przez zespół Stéphane’a Udry’ego z Observatoire de Genève w Szwajcarii, odkrycia dokonano za pomocą należącego do Europejskiego Obserwatorium Południowego urządzenia do pomiarów radialnych prędkości gwiazd HARPS, zainstalowanego na 3,6-metrowym teleskopie ESO w Obserwatorium La Silla w Chile.

Kontrowersje

W 2014 roku opublikowano wyniki analiz prędkości radialnej Gliese 581, dowodzące, że planety Gliese 581 d i Gliese 581 g w rzeczywistości nie istnieją[1]. Po analizie danych z instrumentów HARPS oraz HIRES, zainstalowanego w Obserwatorium Kecka na Hawajach astronomowie doszli do wniosku, że sygnał brany za dowód istnienia planet d i g w systemie Gliese 581 pochodzi w rzeczywistości od samej gwiazdy i zachodzących na jej powierzchni zjawisk podobnych do cyklu plam słonecznych. Różnica między sygnałem pochodzącym od aktywności gwiazdy a tym przypisywanym planecie d, miała być powodem pojawienia się sygnału, zinterpretowanego jako dowód istnienia planety Gliese 581 g. Według autorów, po wprowadzeniu poprawek wynikających z obserwacji cyklu słonecznego gwiazdy i wyznaczeniu jej okresu obrotu, równego 130 ± 2 dni, prawdopodobieństwo istnienia planety Gliese 581 d zostaje prawie całkowicie wyeliminowane, co pociąga także za sobą wyeliminowanie istnienia Gliese 581 g[1].

W 2015 roku ukazała się odpowiedź na tę krytykę, podająca w wątpliwość zastosowaną metodę statystyczną. Autorzy stwierdzili, że metoda ta jest nieadekwatna dla tak małych planet jak Gliese 581 d i kwestionowanie istnienia tego ciała jest nieuzasadnione, niezależnie od aktywności gwiazdy[2].

Charakterystyka

Gliese 581 d była pierwszą odkrytą superziemią znajdującą się w ekosferze teoretycznie pozwalającej na powstanie na niej życia[3].

Gliese 581 d znajduje się prawdopodobnie w synchronicznej rotacji z jej słońcem, co powoduje, że jedna strona planety zawsze jest zwrócona ku gwieździe i bardzo gorąca, a druga jest bardzo zimna i ciemna. Takie warunki, zdaniem niektórych naukowców, bardzo zmniejszają prawdopodobieństwo powstania na niej życia, jednak nie wykluczają takiej możliwości[4]. Niektóre komputerowe symulacje wskazują, że gęsta atmosfera oparta na dwutlenku węgla[5][6] może stworzyć środowisko pozwalające na powstanie życia, nawet pomimo panowania na planecie tak niesprzyjających warunków[5]

A Message From Earth

W październiku 2008 członkowie witryny sieciowej Bebo wysłali tzw. A Message From Earth („Wiadomość z Ziemi”), silny sygnał radiowy w stronę układu Gliese 581, przy użyciu radioteleskopu Eupatoria RT-70 należącego do Narodowej Agencji Kosmicznej Ukrainy. Wiadomość ma przybyć do układu Gliese 581 w 2029 roku. Najszybsza ewentualna odpowiedź może zostać odebrana w 2049 roku.

Przypisy

  1. a b Paul Robertson, Suvrath Mahadevan, Michael Endl, Arpita Roy. Stellar activity masquerading as planets in the habitable zone of the M dwarf Gliese 581. „Science Express”. DOI: 10.1126/science.1253253. 
  2. ‘Habitable’ planet GJ 581d previously dismissed as noise probably does exist (ang.). Queen Mary University of London, 2015-03-06. [dostęp 2015-03-08].
  3. Robin Wordsworth, François Forget, Franck Selsis, Ehouarn Millour, Benjamin Charnay, Jean-Baptiste Madeleine: Gliese 581d is the first discovered terrestrial-mass exoplanet in the habitable zone (ang.). arXiv, 2011-05-05. [dostęp 2011-05-18].
  4. Jon Voisey: Update on Gliese 581d’s Habitability (ang.). universetoday.com, 2011-05-06. [dostęp 2011-05-18].
  5. a b First Habitable Exoplanet? Climate Simulation Reveals New Candidate That Could Support Earth-Like Life (ang.). Science Daily, 2011-05-16. [dostęp 2011-05-18].
  6. Planety Gliese 581 (niem.). [dostęp 2011-07-05].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Gliese 581 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)

Media użyte na tej stronie

Gliese 581 d-v1.jpg
(c) Debivort at the English Wikipedia, CC-BY-SA-3.0
illustration by me (user debivort July 07)
Portal-puzzle.svg
Jigsaw puzzle icon, with a keyhole. It is designed for the Wikimedia project's portals that don't have a standard graphic or image to place in portal boxes.
Exoplanet Comparison Gliese 581 d.png
Autor: Aldaron, a.k.a. Aldaron, Licencja: CC BY-SA 3.0
Comparison of several possible sizes for the exoplanet Gliese 581 d with the Solar System planets Earth and Neptune, using approximate models of planetary radius as a function of mass[1] for several possible compositions, based on mass reported in the Open Exoplanet Catalogue[2] as of 2015-11-14. Models include:
  water world with a rocky core, composed of 75% H2O, 3% Fe, 22% MgSiO3
  hypothetical pure water (ice) planet, the largest size for Gliese 581 d without a significant H/He envelope
  rocky terrestrial "Earth-like" planet, composed of 67% Fe, 32.5% MgSiO3
  hypothetical pure iron planet, Gliese 581 d's theoretical smallest size

Gliese 581 d is not likely to be smaller than the iron planet, and will be considerably larger than the water planet if significant H or He is present. For non-transiting planets, all modeled sizes will be underestimates to the extent that the planet's actual mass is larger than the reported minimum mass.

  1. Seager, S.; M. Kuchner, C. A. Hier-Majumder and B. Militzer (2007). "Mass–radius relationships for solid exoplanets". The Astrophysical Journal 669: 1279–1297. DOI:10.1086/521346. Retrieved on 2015-11-14.
  2. Open Exoplanet Catalogue (2015-11-14). Retrieved on 2015-11-14.