Glif (architektura)
Glif (glifowanie, rozglifienie) – ukośne uformowanie ościeża okna lub drzwi[1], stosowane w murach o znacznej grubości zarówno od strony wewnętrznej budynku, jak i zewnętrznej[2].
Glifowanie pozwala na lepsze oświetlenie wnętrza lub poszerzenie przejścia[3]. Stosowane również w oknach strzelniczych w budowlach obronnych w celu zwiększenia pola ostrzału[3]. Rozglifienie jest charakterystyczne dla architektury średniowiecznej, w okresie nowożytnym często pokrywane było dekoracjami malarskimi[1].
Dla prostopadłościennych elementów, takich jak np. słup, filar, belka ukośne ścięcie krawędzi to tzw. fazowanie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 224-225. ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 295. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ a b Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 113.
Media użyte na tej stronie
Autor: Kapitel, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Trzebiatów - obwarowania miejskie, "Baszta Kaszana"
Autor: Zuzana Grúňová, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ta ilustracja pokazuje chroniony obiekt zabytkowy, posiadający numer 503-237/18 na Słowacji.
(c) Coyau / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
This building is classé au titre des monuments historiques de la France. It is indexed in the base Mérimée, a database of architectural heritage maintained by the French Ministry of Culture, under the reference PA00111653 .