Glinianki Załuskie

Glinianki Załuskie
Ilustracja
Widok na mniejszą z glinianek od strony południowej.
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Morfometria
Powierzchnia

0,4842 i 0,3984 ha[1]

Głębokość
• średnia


mniejszy staw: 2,25[2] m

Długość linii brzegowej

łącznie: 550 m

Hydrologia
Rodzaj jeziora

glinianki

Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Glinianki Załuskie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Glinianki Załuskie”
Ziemia52°10′08,2620″N 20°55′27,5812″E/52,168962 20,924328

Glinianki Załuskie – dwa zbiorniki wodne w Warszawie, w dzielnicy Włochy w rejonie ulicy Emaliowej.

Położenie

Glinianki leżą po lewej stronie Wisły, w Warszawie, w dzielnicy Włochy, w rejonie osiedla Załuski, w pobliżu ulicy Emaliowej i Katalogowej, tuż przy administracyjnej granicy miasta. Znajdują się w sąsiedztwie drogi ekspresowej S2 stanowiącej południową obwodnicę Warszawy[3].

Program Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009-2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r. podaje, że stawy położone są na wysoczyźnie[4]. Ich powierzchnia wynosi 0,4842 (dla stawu położonego po północnej stronie ul. Emaliowej) i 0,3984 ha (dla stawu położonego na południe od tej ulicy), łącznie 0,8826 ha. Według innych źródeł jest to w sumie 0,86[5] lub 0,80 ha[3]. Długość linii brzegowej obu akwenów wynosi 550 m[5]. Średnia głębokość mniejszego ze zbiorników wodnych wynosi 2,25 m[2].

Historia

Większa z glinianek, częściowo zasypana w wyniku budowy drogi S2 (widok od północnego zachodu).

Stawy są gliniankami. Powstały w wyniku zalania wodą wyrobiska iłów[6]. Pierwsza cegielnia na terenie Włoch powstała w 1842 r. Od tego czasu notuje się rozwój tej gałęzi przemysłu w okolicach. Głównym jego inicjatorem na tym terenie był Andrzej Koelichen (1791–1861), właściciel majątku włochowskiego. Materiał do produkcji cegieł pozyskiwano z różnych miejsc, które zmieniano po wyczerpaniu surowca. Tak powstały również inne włochowskie stawy jak: Staw Koziorożca, czy Stawy Cietrzewia[7].

Obecnie Glinianki Załuskie składają się z dwóch zbiorników wodnych, w przeszłości był jeszcze trzeci, lecz został zasypany[4]. Większy z obecnie istniejących akwenów, położony na północ od ulicy Emaliowej został częściowo zasypany w wyniku budowy południowej obwodnicy Warszawy (lata: 2010–2013)[3]. Przed pracami miał powierzchnię 0,8698[4] lub 1,06 ha, a jego średnia głębokość wynosiła 3,45 m[2].

Przyroda

W 2004 roku na terenie glinianek i w okolicach stwierdzono występowanie kaczki krzyżówki[8]. Spotkać tu można także łyskę, perkoza dwuczubego, sikory, kosy i słowiki[9].

Glinianki są częścią zieleńca należącego do Skarbu Państwa o łącznej powierzchni 3,77 ha[4].

Przypisy

  1. ↑ Glinianki Załuskie (ang.). Bing Maps. [dostęp 2015-09-25].
  2. ↑ a b c Zbiorniki wodne (pol.). Urząd Dzielnicy Włochy m. st. Warszawy - Serwis (PL). [dostęp 2015-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-19)].
  3. ↑ a b c Weseła Wojnarowicz, Paweł Gnieszawa-Słodkowski: Dzielnica Włochy. Parki, zieleńce, zabytki.... Warszawa: Urząd Dzielnicy Włochy m.st. Warszawy, 2012, s. 17. ISBN 978-83-928365-4-4. [dostęp 2015-09-25]. (pol.)
  4. ↑ a b c d Rada m.st. Warszawy: ZAŁĄCZNIK TEKSTOWY I TABELARYCZNY DO PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r. (pol.). bip.warszawa.pl, 21 października 2010 r. [dostęp 2015-09-25].
  5. ↑ a b Wzór umowy – prace polegające na utrzymanie zbiorników wodnych w Dzielnicy Włochy m. st. Warszawy w latach 2016 – 2017 (pol.). Urząd Dzielnicy Włochy m. st. Warszawy - Serwis (PL). [dostęp 2015-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-19)].
  6. ↑ Historia (pol.). Urząd Dzielnicy Włochy m. st. Warszawy - Serwis (PL). [dostęp 2015-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-03)].
  7. ↑ Robert Gawkowski: Moja Dzielnica Włochy, historia Włoch i Okęcia. Warszawa: Urząd Dzielnicy Włochy m.st. Warszawy, 2010, s. 26, 67, 68. ISBN 978-83-928365-1-3. [dostęp 2015-09-25]. (pol.)
  8. ↑ Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy - Załącznik nr II.7 (pol.). Biuro Naczelnego Architekta Miasta, 2004. [dostęp 2015-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  9. ↑ Danuta Matulka, Joanna Wasiak: Warszawskie Włochy. Wczoraj, dziś, jutro.. Warszawa: Urząd Dzielnicy Włochy m.st. Warszawy, 2009, s. 27. ISBN 978-83-928365-0-6. [dostęp 2015-09-25]. (pol.)

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Relief Map of Poland.svg
Autor: TUBSEmail Silk.svg Gallery, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Poland
Legenda jezioro.gif
Autor: Tzugaj, Licencja: CC0
znak graficzny do map, ukazujący przykładowe jezioro
GliniankiZaluskieMniejsza.JPG
Autor: Emptywords, Licencja: CC BY-SA 4.0
Glinianki Załuskie w Warszawie, w dzielnicy Włochy - mniejsza z glinianek.
Masovian Voivodeship Relief location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
GliniankiZaluskieWieksza.JPG
Autor: Emptywords, Licencja: CC BY-SA 4.0
Glinianki Załuskie w Warszawie, w dzielnicy Włochy - większa z glinianek.