Glinne (góra)

Glinne
Ilustracja
Widok na Magurkę (Cebulę) i Glinnne z Baraniej Góry (2011)
Państwo Polska
Województwo śląskie
PasmoBeskid Śląski, Karpaty
Wysokość1034 m n.p.m.
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
Mapa lokalizacyjna Beskidu Śląskiego
Glinne
Glinne
Ziemia49°37′08,3″N 19°04′06,1″E/49,618972 19,068361

Glinne (1034 m n.p.m.[1]) – potężna, mocno rozczłonkowana góra w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Wznosi się od strony zachodniej nad odcinkiem doliny Soły zajętym przez wieś Węgierską Górkę, w ramieniu, które w rejonie kulminacji Magurki Wiślańskiej odchodzi od głównego grzbietu Pasma Baraniej Góry przez Magurkę Radziechowską na wschód.

Wychodnie piaskowca na zboczu Glinnego (2007)

Glinne zbudowane jest z potężnych ławic piaskowców istebniańskich. Wystają one na powierzchnię w postaci ambon, murów skalnych i innego kształtu wychodni skalnych w wielu miejscach na stokach i na bocznych grzbietach, które odchodzą od masywu Glinnego na północ, wschód i południe. "...szczyt Glinnego 1021 m, goły, kamienisty, z którego otwiera się rozległy widok na Babią i Pilsko" - pisał w latach międzywojennych Kazimierz Sosnowski w "Przewodniku po Beskidach Zachodnich".[2] Z czasem cała góra zarosła lasem: oprócz świerków można tu spotkać dorodne jodły i buki, a w niższych położeniach zagajniki modrzewiowe, a nawet sosnowe. Aktualnie (2012 r.) znaczna część litych świerczyn, nawiedzonych inwazją kornika i wiatrołomami, została wycięta w ramach przebudowy drzewostanów Beskidu Śląskiego. Przez szczyt Glinnego biegną czerwone znaki Głównego Szlaku Beskidzkiego[3].

Na Glinnem odnotowano występowanie borowca wielkiego[1].

Przypisy

  1. a b Robert W. Mysłajek i inni. Bats (Chiroptera) of the Silesian Beskid Mountains. „Fragmenta Faunistica”. 50 (1), s. 85, 2007. ISSN 00159301. 
  2. Sosnowski Kazimierz: Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki, wyd. III, Kraków 1930
  3. Powiat żywiecki. Informator przyrodniczo-krajoznawczy. Ekoturystyka w obszarach górskich. Andrzej Blarowski, Zbigniew Wilczek (red.). Rajcza – Żywiec: Szkolne Schronisko Młodzieżowe - Ośrodek Edukacji Ekologicznej w Rajczy Nickulinie, Wydział Ochrony Środowiska Starostwa Powiatowego, 2008, s. 124.

Bibliografia

  • Barański Mirosław: Beskid Śląski. Pasmo Baraniej Góry, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa 1999, ​ISBN 83-7005-423-4​;

Media użyte na tej stronie

Beskid Śląski POL.png
Autor: ToSter, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mapa Beskidu Śląskiego i Beskidu Śląsko-Morawskiego, z mapą lokalizacyjną Polski
U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Glinne sandstone outcrop.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wychodnia skalna piaskowca na zboczu Glinnego (pasmo Baraniej Góry).
Magurka Glinne.jpg
Autor: Bartek W., Licencja: CC BY-SA 3.0
Widok z Baraniej Góry, w centrum Magurka (Cebula) i Glinne.