Glyndwr Michael

Zwłoki Glyndwra Michaela przygotowane do operacji Mincemeat

Grób Williama Martina (Glyndwra Michaela) na cmentarzu w Huelvie

Glyndwr Michael (ur. 4 stycznia 1909 w Aberbargoed, zm. 24 stycznia 1943 w Londynie) – walijski bezdomny, którego ciało zostało wykorzystane po śmierci w operacji Mincemeat przeprowadzonej przez kontrwywiad brytyjski w czasie II wojny światowej. Zakończona sukcesem operacja miała na celu przekonanie Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu (OKW) o planowanym natarciu aliantów na Grecję i Sardynię, podczas gdy prawdziwe natarcie zaplanowane zostało na Sycylię w ramach operacji operacji Husky. Zmylenie sił niemieckich pozwoliło na znaczące zmniejszenie strat aliantów w trakcie inwazji na Sycylię i dało początek działaniom zbrojnym na kontynencie europejskim.

Życiorys

Glyndwr Michael przed opuszczeniem Aberbargoed pracował dorywczo jako ogrodnik i robotnik. Jego ojciec Thomas, górnik, popełnił samobójstwo, gdy Glyndwr miał 15 lat, a jego matka zmarła, gdy miał lat 31. Bezdomny, bez przyjaciół, przygnębiony i bez pieniędzy, Michael przyjechał do Londynu, gdzie mieszkał na ulicy^[1].

Michael został znaleziony w opuszczonym magazynie w pobliżu dzielnicy King’s Cross, poważnie chory po spożyciu trutki na szczury zawierającej fosfor. Dwa dni później zmarł w wieku 34 lat w szpitalu St Pancras. Jego śmierć mogła być samobójstwem, chociaż mógł po prostu być głodny, ponieważ trucizna, którą spożył, była pastą rozsmarowaną na skórce chleba, aby zwabić szczury^[1].

Po spożyciu fosforek reaguje z kwasem solnym w żołądku, wytwarzając fosforowodór, silnie toksyczny gaz. Taka dawka nie wystarczyła, aby zabić Michaela, a jedynym jej efektem było takie upośledzenie funkcji wątroby, że wkrótce potem zmarł. Kiedy koroner Bentley Purchase otrzymał ciało Michaela, stwierdził, że jest w odpowiednim stanie dla mężczyzny, który wydawał się wypłynąć na brzeg kilka dni po śmierci na morzu w wyniku hipotermii i utonięcia^[1].

Operacja Mincemeat

Przy pomocy Purchase’a ciało Michaela, zostało pozyskane przez Ewena Montagu, oficera brytyjskiego wywiadu^[2]. Następnie po miesiącach przygotowań związanych ze stworzeniem fałszywej tożsamości kapitana/majora Williama Martina, Royal Marines i przygotowaniem fałszywych dokumentów, ciało zostało wrzucone do wody tak, aby zgodnie z intencjami wywiadu brytyjskiego wypłynęło w okolicy miejscowości Huelva na hiszpańskim wybrzeżu^[3]. Wywiad brytyjski wiedział, iż Hiszpania, pomimo swojej neutralności, sympatyzuje z nazistowskimi Niemcami. Dzięki temu istniała szansa, że fałszywe dokumenty zostaną przechwycone przez szpiegów niemieckich i w rezultacie plany dotrą do najwyższego dowództwa w Berlinie oraz Adolfa Hitlera. 30 kwietnia 1943 roku ciało majora Martina zostało wyłowione przez rybaka Jose Antonio Rey Marię, 8 maja dokumenty zostały wyjęte z teczki i przekazane Abwehrze, a 11 maja niemiecki raport przedstawił dokumenty znalezione w teczce jako „zupełnie przekonujące”^[4].

Sekcja zwłok przeprowadzona w Huelvie przez doktora Eduardo Fernandeza del Torno wykazała, iż denat zmarł w wyniku utonięcia kilka dni przed znalezieniem zwłok pomimo tego, że ciało było w stanie daleko posuniętego rozkładu. Glyndwr Michael został pochowany w Huelvie ze wszystkimi żołnierskimi honorami jako major William Martin. Dopiero w 1998 roku, po ujawnieniu przez rząd brytyjski prawdziwych danych ciała użytego w operacji, zostało dopisane: „Glyndwr Michael; Służył jako William Martin, RM”^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Jean Deuve: Tajna historia podstępu w czasie II wojny światowej. Warszawa: Musa SA, 2010. ISBN 978-83-7495-858-5.
• Ben Macintyre: Oszukać Hitlera: Największy podstęp w dziejach wywiadu. Kraków: Znak litera nova, 2011. ISBN 978-83-240-1629-7.
• Ewen Montagu, Duff Cooper: Człowiek, którego nie było / Operacja „Złamane Serce”. tłumaczenie Monika Wyrwas-Wiśniewska. Warszawa: Bellona, 2006. ISBN 83-11-10339-9.