Gmach Admiralicji (Petersburg)
Gmach Admiralicji (ros. Адмиралтейство) – zespół budynków admiralicji w Petersburgu, położony nad brzegiem rzeki Newy, przy Nabrzeżu Admiralicji. Stanowi jeden z najwybitniejszych zabytków stylu rosyjskiego Empire w architekturze Sankt Petersburga. Wznoszony pierwotnie jako stocznia, stał się jednym z najbardziej reprezentacyjnych budynków dawnej stolicy Rosji.
Budowę stoczni rozpoczęto 5 listopada 1704 za panowania cara Piotra I. Ze względu na funkcję militarną stoczni została ona w roku 1706 zaopatrzona w fortyfikacje – wały ziemne i pięć bastionów. 29 kwietnia 1706 odbyło się pierwsze wodowanie statku. W roku 1715 stocznia zatrudniała 10 tysięcy robotników. Ówczesny parterowy budynek był wzniesiony na planie podkowy otwartej w stronę rzeki Newy. W budynku mieściły się magazyny, warsztaty, kuźnie i pomieszczenia administracji.
W roku 1719 nad bramą stoczni umieszczono iglicę z modelem żaglowca, w pozłacanej kuli poniżej żaglowca ukryto złote monety z czasów założenia Sankt Petersburga.
W latach 1732-1738 wzniesiono istniejący obecnie budynek wieży nadbramnej z iglicą według projektu Iwana Kuźmicza Korobowa oraz otaczające budynki.
Od lat czterdziestych XVIII wieku okolica Admiralicji pozostawała nie zabudowana, służyła za pastwisko i miejsce jarmarków. Dopiero w końcu XVIII wieku, za panowania Katarzyny II zabudowano południową część terenu.
Na początku XIX wieku budynek Admiralicji z wieżą stanowiącą zamknięcie osi widokowych ulic: Gorochowej, Newskiego Prospektu i Prospektu Wozniesieńskiego wymagał modernizacji. W latach 1806-1823 architekt Andrejan Dmitriewicz Zacharow przebudował obiekt w monumentalnym, surowym stylu rosyjskiego empire. Usunięto fortyfikacje i urządzenia stoczni, pozostawiając tylko wieżę-bramę z iglicą. Pozłacaną iglicę zwieńczono na wysokości 72 metrów modelem żaglowca o wymiarach[1] - długość 192cm, wysokość 150cm, waga 65kg. W roku 1886 model żaglowca zastąpiono kopią, a oryginał przekazano do Muzeum Marynarki Wojennej. Sylwetka tego żaglowca jest jednym z nieformalnych symboli miasta.
Zacharow stworzył nowy, monumentalny budynek o długości 407 metrów, mający pomieścić władze Admiralicji. Pośrodku, na przecięciu osi trzech ulic, pozostawił wieżę z iglicą.
Monumentalność budynku Admiralicji podkreślają potężne rzeźby dłuta Stepana Stepanowicza Pimienowa, Wasyla Iwanowicza Demut-Malinowskiego oraz A. Anisimowa.
Po obu stronach łuku znalazły się rzeźby nimf niosących globusy, dłuta Fieodosija Fiodorowicza Szczedrina. Nad łukiem umieszczono alegoryczną płaskorzeźbę przedstawiającą[1] budowę floty w Rosji.
W 1941 w ramach kamuflowania obiektów publicznych przed oblężeniem Leningradu złota iglica Admiralicji została przemalowana przez grupę alpinistów amatorów na szaro[2].
Przypisy
- (c) Andrew Butko, CC BY-SA 3.0
Media użyte na tej stronie
Autor: Jennifer Boyer from Maryland, USA, Licencja: CC BY 2.0
The Admiralty was founded by Peter the Great in 1704 as a shipyard; the current building appeared in the early 1820s to handle naval administration. The building's layout corresponds to the Greek and Cyrillic first initial of Peter's name.
(c) Andrew Butko, CC BY-SA 3.0
Гений Славы трубящий победу на арке Адмиралтейства. Скульптор: Иван Иванович Теребенев
Гравюра с изображением Адмиралтейства второй постройки (архитектор Иван Коробов, 1730-е гг.). Центральная башня. Реконструкция
Autor: Dezidor, Licencja: CC BY 3.0
Caryatids by Feodosy Fedorovich Shchedrin, 1812-13 at Admiralty in Saint Petersburg.
View on Admiralty from Saint Isaac's Cathedral in Saint Petersburg (Russia). 19th-century photochrome print (1890—1900)