Gmach dawnego Seminarium Nauczycielskiego w Grudziądzu
Gmach dawnego Seminarium Nauczycielskiego w Grudziądzu – obecnie siedziba Centrum Kształcenia Ustawicznego
Historia
Seminarium w Grudziądzu założono w 1816 r. w celu kształcenia nauczycieli dla katolickich szkół elementarnych. Organizatorem i pierwszym dyrektorem był proboszcz parafii farnej ks. Franz Dietrich. Siedzibą stały się zabudowania kolegium jezuickiego i klasztoru benedyktynek, gdzie umieszczono również preparandę - szkołę ćwiczeń. Od 1851 do seminarium należał ogród na Kwidzyńskim Przedmieściu, gdzie później zbudowano salę gimnastyczną. W 1894 r. teren powiększono i przy obecnej ul. Legionów 2-12 rozpoczęto wznoszenie nowej siedziby Królewskiego Seminarium Nauczycielskiego, pozostałą część parceli przeznaczając na park, ogród, boisko sportowe i nową salę gimnastyczną. Gmach miał pomieścić 94 seminarzystów i 130 uczniów szkoły ćwiczeń. Wstępne projekty autorstwa Bauera i Wendorffa z Ministerstwa Robót Publicznych w Berlinie (zbliżone formy ma nieco późniejszy gmach Sądu Rejonowego w Toruniu) zostały ostatecznie opracowane przez radcę budowlanego regencji kwidzyńskiej Gothana. Budowę zakończono w 1896 r ogromnym kosztem 400 tysięcy marek i seminarium zostało oddane do użytku 27 kwietnia 1897 r. W 1951 r. od tyłu dobudowano nowe skrzydło z internatem i salą gimnastyczną. Budynek pierwotnym celom służył do 1968 r. (ostatnio jako Liceum Pedagogiczne), następnie zlokalizowano tu Zasadniczą Szkołę Mechaniczną i od 1977 r. jest siedzibą Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Stanisława Staszica.
W latach 20. XX rysunku i malarstwa nauczał Wacław Szczeblewski.
Budynek
Doskonale zachowany gmach seminarium jest budowlą ceglaną, neogotycką, dwupiętrową, na rzucie litery E. Zwrócony długą malowniczą fasadą do ulicy, zwieńczony jest wysokim dachem, a oś środkową i boczne akcentują trójkątne szczyty ze sterczynami. W niszy szczytu ryzalitu środkowego został umieszczony zegar z 1896 r. Wewnątrz znajduje się m.in. reprezentacyjna sklepiona sień i klatka schodowa wsparta na granitowych filarach. Wysoka aula na I piętrze została wyposażona w drewniany malowany strop i boazerie, ornamentalne witraże, wielki żyrandol i 12-głosowe organy (po II wojnie światowej przeniesione do kościoła farnego). Tablice upamiętniają nauczycieli pomordowanych w latach okupacji hitlerowskiej.
Bibliografia
- W służbie oświacie na przestrzeni wieku (1897-1997). Jubileusz XX-lecia Centrum Kształcenia Ustawicznego w Grudziądzu, aut. Witold Boziński [i in.], Grudziądz, b.w., [1997], ISBN 83-907593-0-6
- Jerzy Domasłowski, Zawsze z oświatą. 101 lat gmachu seminarium nauczycielskiego w Grudziądzu, "Nowości", ISSN 0137-9259, R. 31, 1998, nr 87 (14.4.), s. 9
- Roman Nowak, Seminarium Nauczycielskie im. Stanisława Staszica, "Kalendarz Gruziądzki", ISSN 1427-700X, [3], 1999
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Centrum Kształcenia Ustawicznego w Grudziądzu, ul. Legionów