Łosinka (gmina)

Łosinka
gmina wiejska
1919–34 i 1952–54
Państwo

 PRL

Województwo

1919–34: białostockie
1952–54: białostockie

Powiat

1919–34 i 1952–53: bielski
1954: hajnowski

Siedziba

Łosinka

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba gromad

15

brak współrzędnych
Portal Polska

Łosinka – dawna gmina wiejska istniejąca do 1934 roku oraz w latach 1952–1954[1] w woj. białostockim (dzisiejsze woj. podlaskie). Siedzibą gminy była Łosinka.

W okresie międzywojennym gmina Łosinka należała do powiatu bielskiego w woj. białostockim. 13 kwietnia 1929 roku z części gminy Łosinka (oraz innych gmin[2]) utworzono gminę Hajnówka[3]. Gminę zniesiono z dniem 1 października 1934 roku, a z jej obszaru utworzono ponownie (zniesioną w 1930 roku) gminę Hajnówka; część obszaru znoszonej gminy Łosinka włączono także do gmin Narew i Masiewo[4].

Gminę Łosinka reaktywowano 1 lipca 1952 roku w tymże powiecie i województwie z części gmin Narew, Hajnówka i Narewka[5]. W dniu powołania gmina składała się z 15 gromad[6]. 1 stycznia 1954 gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu hajnowskiego[7]. Równocześnie, wraz z przeniesieniem siedziby gminy Hajnówka z Hajnówki do Nowoberezowa oraz zmianą nazwy tej gminy na gmina Nowoberezowo, wyłączono z niej gromady Kotówka i Nowosady przyłączając je do gminy Łosinka[8].

Gmina Łosinka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[10].

Demografia

Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gmina liczyła 47 wsi, kolonii i małych osad. Zamieszkiwało ją 6140 osób (3118 kobiet i 3022 mężczyzn). Większość mieszkańców gminy w liczbie 5054 osób zadeklarowała narodowość białoruską (82% ogółu mieszkańców gminy). Pozostali podali kolejno narodowość: polską (1042 osoby); niemiecką (15 osób); żydowską (12 osób); rosyjską (7 osób); rusińską (7 osób); litewską (1 osoba); łotewską (1 osoba) i kosmopolityczną (1 osoba). Pod względem wyznaniowym dominowali prawosławni (5667 osób; 92% wszystkich mieszkańców); pozostali zadeklarowali kolejno wyznanie: rzymskokatolickie (345 osób); mariawickie (56 osób); mojżeszowe (46 osób); ewangelickie (24 osoby); baptystyczne (1 osoba); 1 osoba określiła się jako bezwyznaniowiec[11].

Przypisy

  1. ↑ Do 30 września 1934 i od 1 lipca 1952 do 28 września 1954
  2. ↑ Białowieża, Masiewo i Orla
  3. ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 23, poz. 244
  4. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 70, poz. 675
  5. ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 16, poz. 97
  6. ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. ↑ Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 192
  8. ↑ Dz.U. z 1953 r. nr 46, poz. 223
  9. ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  10. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  11. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 30 (21).
Powiat bielski (do 1940 i 1945–75)
Przynależność wojewódzka
Gminy miejskie
(1919–75)
Gminy wiejskie
(1919–54 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Legenda
  • de facto skasowane w 1941, de jure w 1950
Powiat hajnowski (1954–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1954 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
  • Białowieża (1954–72)
  • Czeremcha (1954–72)
  • Czyże (1954–72)
  • Dasze (1954–59)
  • Dubicze Cerkiewne (1954–72)
  • Dubiny (1954–71)
  • Janowo (1954–59)
  • Klejniki (1954–72)
  • Kleszczele (1954–72)
  • Kuraszewo (1954–59)
  • Lewkowo Stare / Stare Lewkowo (1954–72)
  • Łosinka (1954–72)
  • Łuka (1954–59)
  • Narew (1954–72)
  • Narewka (1954–72)
  • Nowoberezowo (1954–72)
  • Olchówka (1954–59)
  • Orzeszkowo (1954–72)
  • Policzna (1954–72)
  • Saki (1954–59)
  • Siemianówka (1954–71)
  • Stary Kornin (1954–71)
  • Trześcianka (1954–72)
  • Tyniewicze Duże (1954–59)
  • Waniewo (1954–59)
  • Waśki (1954–59)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).