Białobrzegi (gmina w województwie piotrkowskim)
| gmina wiejska | |
| 1973–1977 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | 1973–75: kieleckie |
| Powiat | opoczyński (do 1975) |
| Siedziba | |
| Populacja (1974) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Polski w latach 1975–1991 _location_map.png "Mapa lokalizacyjna Polski w latach 1975–1991") | |
 51°31′N 20°04′E/51,520556 20,062500 | |
Portal  Polska | |
Białobrzegi (do 1954 Unewel) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1973–1977[2] w woj. kieleckim i piotrkowskim (dzisiejsze woj. łódzkie). Siedzibą gminy były Białobrzegi (obecnie dzielnica Tomaszowa Mazowieckiego).
Gmina została utworzona 1 stycznia 1973 roku w powiecie opoczyńskim w woj. kieleckim[3]. 1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. piotrkowskiego[4].
1 lutego 1977 roku gmina została zniesiona, a jej obszar przyłączony do gmin Inowłódz i Tomaszów Mazowiecki[5] oraz do miasta Tomaszowa Mazowieckiego[6].
Do gminy Inowłódz przyłączone zostały sołectwa: Brzustów, Dąbrowa oraz część sołectwa Ciebłowice Małe, obejmującą Państwowe Gospodarstwo Rolne Spała o powierzchni 150 ha[5].
Do gminy Tomaszów Mazowiecki przyłączone zostały sołectwa: Ciebłowice Duże, Karolinów, Sługocice, Smardzewice, Tresta, Twarda, Wąwał oraz część obszaru sołectwa Ciebłowice Małe o powierzchni 35 ha. Do gminy wiejskiej Tomaszów Mazowiecki przyłączono również obszar lasów państwowych Nadleśnictwa Opoczno o powierzchni łącznej 3011 ha[5].
Do miasta Tomaszowa Mazowieckiego przyłączone zostały sołectwa: Białobrzegi, Ludwików, Podoba, Kępa oraz Łąki Henrykowskie[6].
Przypisy
- ↑ Liczba ludności z publikacji „Rocznik Demograficzny Polski”, GUS 1975–1995.
- ↑ Ciąg istnienia gminy: od 1 stycznia 1973 do 31 stycznia 1977.
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312.
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92.
- ↑ a b c Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 11.
- ↑ a b Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lukasb1992, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Poland (1975 – 1991)
Equirectangular projection, N/S stretching 160 %. Geographic limits of the map:
- N: 55.2° N
- S: 48.7° N
- W: 13.8° E
- E: 24.5° E