Domanowo (gmina)
gmina wiejska | |||
do ok. 1920, 192?-34 i 1952–54 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1919-34: białostockie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Portal Polska |
Domanowo – dawna gmina wiejska istniejąca do ok. 1920 roku i następnie w latach 192?–1934 i 1952–1954[1] w woj. białostockim (dzisiejsze woj. podlaskie). Siedzibą gminy było Domanowo.
W okresie międzywojennym gmina Domanowo należała do powiatu bielskiego w woj. białostockim. Gmina występuje w pierwszym wykazie gmin powiatu (ok. 1919), natomiast w drugim, uzupełnionym (1921) już jej nie ma[2]. Jednostka pojawia się ponownie w wykazie gmin z 1924 roku[3]. Gminę zniesiono ostatecznie z dniem 1 października 1934 roku, a z jej obszaru utworzono nową gminę Brańsk[4].
Gminę reaktywowano 1 lipca 1952 roku w tymże powiecie i województwie z części gmin Brańsk i Wyszki[5]. W dniu powołania gmina składała się z 10 gromad[6].
Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[8].
Demografia
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 2734 osób, wśród których 2.651 było wyznania rzymskokatolickiego, 60 prawosławnego, 22 mojżeszowego i jeden greckokatolickiego. Jednocześnie 2703 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 15 białoruską, 23 rosyjską a 14 żydowską. Było tu 915 budynków mieszkalnych[9].
Przypisy
- ↑ Do 30 września 1934 i od 1 lipca 1952 do 28 września 1954
- ↑ Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej: Rocznik Statystyki Rzeczypospolitej Polskiej, R. 1, cz. 1 (1920/1922)
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom V – Województwo Białostockie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 70, poz. 675
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 16, poz. 97
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 19 .
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).