Hołynka (gmina w powiecie augustowskim)

Hołynka
gmina wiejska
1919–39[1]
Państwo

 II Rzeczpospolita

Województwo

białostockie

Powiat

augustowski

Siedziba

Hołynka

Populacja (1921)
• liczba ludności


4 442[2]

brak współrzędnych
Portal Polska

Hołynka (alt. Gołynka) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na pograniczu Polski i Białorusi). Siedzibą gminy była Hołynka[3].

Za Królestwa Polskiego gmina należała do powiatu augustowskiego w guberni suwalskiej[4][5][6]. 31 maja 1870[7] do gminy przyłączono kilka wsi z gminy Wołłowiczowce[8].

W okresie międzywojennym gmina Hołynka należała do powiatu augustowskiego w woj. białostockim[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gmina zamieszkiwana była przez 4442 osoby, wśród których 4116 zadeklarowało wyznanie rzymskokatolickie, 242 prawosławne a 84 mojżeszowe. Jednocześnie 4437 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 2 inną a 3 żydowską[9].

Po wojnie obszar gminy Hołynka został przedzielony granicą państwową; mniejsza zachodnia część pozostała w Polsce (włączono ją do gminy Lipsk), natomiast większa wschodnia część weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Gmina Hołynka jest jedną z czterech gmin powiatu augustowskiego, które po wojnie znalazły się poza granicami Polski[10].

Nie mylić z gminą Hołynka w powiecie grodzieńskim w tymże województwie, która leżała dużo dalej od Grodna (na samym południu powiatu grodzieńskiego) niż gmina Hołynka w powiecie augustowskim. Obie gminy zostały po wojnie przedzielone granicą państwową.

Miejscowości

Miejscowości i osady na podstawie spisu powszechnego z 30 września 1921[2].

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej część obszaru gminy poza granicami Polski.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. V: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 3.
  3. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  5. Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
  6. Powiat augustowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 51.
  7. 19 maja 1870 wg kalendarza juliańskiego
  8. Postanowienie z 27 lutego (11 marca) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, str. 93)
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 3.
  10. gminy Balla Wielka, Hołynka (częściowo), Łabno i Wołłowiczowce

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).