Kurjanka (gmina)
| gmina wiejska | |
| 1919–1936[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Siedziba | |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Portal  Polska | |
Kurjanka (inaczej Kurianka) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1936 roku w woj. białostockim. Nazwa gminy pochodzi od wsi Kurjanka (obecnie Kurianka), chociaż siedzibą gminy było Skieblewo[3].
Za Królestwa Polskiego gmina należała do powiatu augustowskiego w guberni suwalskiej[4][5][6]. 19 maja?/ 31 maja 1870 do gminy przyłączono kilka wsi z gminy Wołłowiczowce, natomiast z części gminy Kurianka oraz ze zniesionego miasta Lipsk utworzoną nową gminę Petropawłowsk[7].
W okresie międzywojennym gmina Kurjanka należała do powiatu augustowskiego w woj. białostockim[3]. Gminę zniesiono 1 kwietnia 1936 roku, a jej obszar włączono do gminy Lipsk[8].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 4206 osób, wśród których 4163 zadeklarowało wyznanie rzymskokatolickie, 20 prawosławne a 23 mojżeszowe. Jednocześnie 4185 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 7 białoruską, 4 inną a 10 żydowską. Na terenie gminy 779 budynków mieszkalnych[9].
Miejscowości
Miejscowości i osady na podstawie spisu powszechnego z 30 września 1921[2].
- Wsie: Bohatery Leśne Nowe, Bohatery Leśne Stare, Chorożowce, Dulkowszczyzna, Gruszki, Hruskie, Jaczniki, Jasionowo, Krasne, Kudrynki, Kurianka, Kurzyniec, Mikaszówka, Rubcowo, Rudawka, Rygałówka, Siołko, Skieblewo, Sołojewszczyzna, Starożyńce, Usienniki, Wyżarne, Żabickie
- Folwarki: Lipsk Murowany, Rubcowo
- Osady: Brody, Paniewo, Perkuć, Podjasionowo, Tartak
- Osady leśne: Jazy, Ostryńskie, Tartak, Wołkuszne
- Osady młyńskie: Młynek
- Nadleśnictwa: Lubinowo (Lipiny)
- Leśniczówki: Jałowy Róg, Krasne, Mały Borek, Markowski Most, Mościsko, Pańkowskie, Sosnówka, Studziane Wody, Wołkusz, Wyżarne
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. białostockiego.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. V: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 4.
- ↑ a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933.
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, s. 279).
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, s. 359).
- ↑ Powiat augustowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 51.
- ↑ Postanowienie z 27 lutego (11 marca) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 93).
- ↑ Dz.U. z 1935 r. nr 96, poz. 608.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 4.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).