Okuniew (gmina)

Okuniew
gmina wiejska
1867–1954[1]
Herb
Herb
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: warszawskie
1945–54: warszawskie

Powiat

1919–52: warszawski
1952–54: wołomiński

Siedziba

Okuniew
Długa Kościelna

Populacja (1943)
• liczba ludności


6708

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

7

brak współrzędnych
Portal Polska

Okuniew – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1867–1954 w Warszawskiem. Przed wojną siedzibą władz gminy był Okuniew[2], a po wojnie Długa Kościelna[3].

Za Królestwa Polskiego gmina Okuniew należała do powiatu warszawskiego w guberni warszawskiej[4][5]. 31 maja 1870[6] do gminy przyłączono pozbawiony praw miejskich Okuniew[7].

W okresie międzywojennym gmina Okuniew należała do powiatu warszawskiego w woj. warszawskim. 1 kwietnia 1930 z gminy Okuniew wyłączono miejscowości: Rembertów z poligonem artyleryjskim, Magenta, Zygmuntów, Karolówka, Grzybowa, Zielona, Mokry Ług, Groszówka i Wesoła (Warszawa), włączając je do gminy Wawer w tymże powiecie. Do gminy Okuniew włączono natomiast: a) z gminy Wawer – wieś Żwir i wieś Żurawka wraz z osadą Krowa; b) z gminy Wiązowna – miejscowości: Długa Kościelna, Kazimierów, kolonię Klin pod Okuniewem, Halinów, folwark Skruda, Zastawie, kolonię Ziemia za koleją, kolonię Ziemia pod Józefinem, Nowiny, Cisie, Gęślin, Krzewina, Desna, Grabina, Józefin, Hipolitów, Królewskie Bagno, Konik Nowy, Konik Stary i Żwirówka[8].

20 października 1933 gminę Okuniew podzielono na 25 gromad: Budziska, Cechówka, Cisie, Desno, Długa Kościelna, Długa Szlachecka, Grabina, Halinów, Hipolitów, Józefin, Kamionek, Kazimierów, Konik Stary, Królewskie Bagno, Krzewina, Michałów, Okuniew, Ostrowik, Sulejówek, Szkopówka, Trzcinka, Zabraniec, Żurawka, Żwir i Żwirówka[9].

30 grudnia 1937 w gminie Okuniew utworzono gromadę Królewskie Brzeziny z części gromady Królewskie Bagno[10].

1 kwietnia 1939 z gminy Okuniew wyłączono gromady Cechówka, Sulejówek, Szkopówka, Żurawka, Żwir, które weszły w skład nowo utworzonej gminy Sulejówek w tymże powiecie[11].

Podczas II wojny światowej w Generalnym Gubernatorstwie, w dystrykcie warszawskim. Okupant przemianował gromadę Królewskie Bagno na Konik Nowy. W 1943 roku gmina Okuniew składała się z 21 gromad i liczyła 6708 mieszkańców: Budziska (125 mieszkańców), Cisie (372), Desno (142), Długa Kościelna (273), Długa Szlachecka (670), Grabina (96), Halinów (423), Hipolitów (229), Józefin (312), Kamionek (142), Kazimierów (115), Konik Nowy (179), Konik Stary (66), Królewskie Brzeziny (79), Krzewina (196), Michałów (527), Okuniew (1680), Ostrowik (231), Trzcinka (148), Zabraniec (614) i Żwirówka (98)[12].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 1 lipca 1952 roku zniesiono powiat warszawski, a gminę Okuniew przyłączono do powiatu wołomińskigo[13]; równocześnie części obszaru gminy Okuniew włączono do nowo utworzonej gminy Halinów (Cisie, Desno, Długa Kościelna, Grabina, Halinów, Hipolitów, Józefin, Kazimierów, Konik Nowy, Konik Stary, Królewskie Bagno, Krzewina i Żwirówka) i gminy Sulejówek (gromada Długa Szlachecka)[14].

Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 7 gromad: Budziska, Kamionek, Michałów, Okuniew, Ostrowik, Trzcinka i Zabraniec[15].

Gminę zniesiono 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[16]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[17], a jej dawny obszar wszedł głównie w skład gmin Halinów i Poświętne.

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
  4. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  5. Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
  6. 19 maja 1870 wg kalendarza juliańskiego
  7. Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, str. 127)
  8. Dz.U. z 1929 r. nr 64, poz. 496
  9. Warszawski Dziennik Wojewódzki: dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
  10. Warszawski Dziennik Wojewódzki, 1937, nr 21, poz. 240
  11. Dz.U. z 939 r. nr 28, poz. 188
  12. Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement (1943)
  13. Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185
  14. Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 180
  15. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  16. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  17. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).