Szczawnica Wyżna (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1934-1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | 1934-39: krakowskie | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Szczawnica Wyżna – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934-1954[2] w woj. krakowskim (dzisiejsze woj. małopolskie). Siedzibą władz gminy była Szczawnica Wyżna (obecnie część Szczawnicy), a następnie Szczawnica.
Gmina zbiorowa Szczawnica Wyżna została utworzona 1 sierpnia 1934 w powiecie nowotarskim w woj. krakowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Biała Woda, Czarna Woda, Jaworki, Szlachtowa, Szczawnica Niżna i Szczawnica Wyżna[3]. 30 czerwca 1939 do gminy wcielono anektowane w 1938 roku okolice czechosłowackiej Leśnicy w Pieninach[4] (po wojnie zwrócone Czechosłowacji).
Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 5 gromad: Biała Woda, Czarna Woda, Jaworki, Szczawnica i Szlachtowa[5]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Jednostkę przekształcono w gromadę o nazwie Szczawnica[7], której 1 stycznia 1958 roku nadano prawa osiedla[8]. 18 lipca 1962 osiedle zmieniono w miasto Szczawnica[9] (w latach 1973-1982 jako Szczawnica-Krościenko[10][11][12][13]), natomiast w 2008 roku Szczawnicę przekształcono w gminę miejsko-wiejską Szczawnica[14].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 594
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 57, poz. 375
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Podział administracyjny PRL (1956), Urząd Rady Ministrów, Biuro do Spraw Prezydiów Rad Narodowych
- ↑ Dz.U. z 1957 r. nr 59, poz. 317
- ↑ Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
- ↑ Dz.U. z 1981 r. nr 26, poz. 139
- ↑ Dz.U. z 1981 r. nr 31, poz. 178
- ↑ M.P. z 1981 r. nr 28, poz. 261
- ↑ Dz.U. z 1982 r. nr 23, poz. 165
- ↑ Dz.U. z 2007 r. nr 136, poz. 961
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).