Gniewomir

Gniewomir, Gniewomiar, Gniewomier, Gniemir – staropolskie imię męskie.

Budowa oraz znaczenie

Imię Gniewomir jest przykładem staropolskiego, złożonego, osobowego imienia dwuczłonowego, które jest reliktem pogańskich imion używanych we wczesnym średniowieczu przez Słowian[1]. Składa się z członu Gniewo- (gniew) oraz -mir (pokój, spokój, dobro). Mogło zatem oznaczać ten, który uśmierza gniew. Witold Taszycki zaliczył je do grupy najstarszych polskich imion osobowych[2].

Por. Mirogniew, imię złożone z tych samych członów w odwrotnej kolejności. Do zdrobnień tego imienia zaliczają się m.in. Gniewosz i Gniewko.

Gniewomir imieniny obchodzi 8 lutego[3].

Przypisy

  1. Zenon Klemensiewicz 1981 ↓, s. 188-189.
  2. Witold Taszycki 1929 ↓.
  3. Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, wyd. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1986, ISBN 83-217-2374-8.

Bibliografia

  • Zenon Klemensiewicz: Gramatyka historyczna języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981. ISBN 83-01-00995-0.
  • Witold Taszycki: Najdawniejsze polskie imiona osobowe. Kraków: 1926.

Zobacz też