Gołębie (województwo lubelskie)

Gołębie
wieś
Ilustracja
Pałac z 1902 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

hrubieszowski

Gmina

Dołhobyczów

Liczba ludności (2011)

264[1]

Strefa numeracyjna

84

Tablice rejestracyjne

LHR

SIMC

0886825

Położenie na mapie gminy Dołhobyczów
Mapa konturowa gminy Dołhobyczów, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Gołębie”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Gołębie”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Gołębie”
Ziemia50°38′32″N 24°04′45″E/50,642222 24,079167

Gołębie (dawniej Hołubie) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Dołhobyczów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 264 mieszkańców[1] i była piątą co do wielkości miejscowością gminy Dołhobyczów.

Historia

Wieś istniała już w 1472 roku. Pierwsza wzmianka o prawosławnej cerkwi św. Michała Archanioła w Hołubiu pochodzi z 1578 roku. Parafia wchodziła w skład dekanatu hrubieszowskiego. Po zawarciu unii brzeskiej świątynia przeszła na katolicyzm w obrządku unickim, zaś po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej ponownie przyjęła prawosławie. Prywatna wieś szlachecka Hołubie, położona w województwie bełskim, w 1739 roku należała do klucza Uhrynów Lubomirskich[2]. Ostatnią murowaną cerkiew wybudowano w 1876 roku. We wsi w połowie XIX w. powstał cmentarz unicki, następnie przemianowany na prawosławny, czynny do końca II wojny światowej[3]. Pierwsza szkoła gramoty powstała we wsi w XIX wieku. W 1921 roku notowano 138 domów i 689 mieszkańców; 594 Ukraińców i 20 Żydów.

W latach 1937–1939 postanowiono utworzyć w Gołębiu parafię neounicką. Nieczynna w okresie międzywojennym prawosławna cerkiew została zniszczona w 1938 roku[4][5]. W czasie wojny reaktywowano prawosławną parafię, nabożeństwa odbywały się w budynku mieszkalnym. Po wojnie i wysiedleniach ukraińskich mieszkańców do ZSRR, parafia przestała istnieć. Murowana świątynia stała nieużytkowana, później przerobiono ją na magazyn PGR.

Znane osoby

W miejscowości urodził się:

Obiekty zabytkowe

  • zespół pałacowy, nr rej.: A/284 z 16.10.1984:
  • pałac, 1902 r.
  • park, przełom XVIII/XIX w.
  • brama wjazdowa, 1902 r.[7]

Zobacz też

Przypisy

  1. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 437.
  3. D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 33.
  4. Grzesiuk K.: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918-1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 226. ISBN 978-83-7548-003-0.
  5. Zburzona w 1938 r. cerkiew we wsi Hołubie (pow. hrubieszowski)
  6. Patroni, „Liceum Ogólnoszktałcące nr 11 w Poznaniu” [dostęp 2018-09-23] (pol.).
  7. nr rej.:A-14 z 11.11.2000 Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie