Go-Daigo

Go-Daigo
Imię japońskie
Kanji後醍醐天皇
Ilustracja
podpis
Cesarz Japonii
Okresod 1318
do 19 września 1339
PoprzednikHanazono
Dane biograficzne
Data urodzenia26 listopada 1288
Data śmierci19 września 1339
OjciecGo-Uda
DzieciMoriyoshi (Morinaga),
Takayoshi,
Muneyoshi,
Tsunenaga (Tsuneyoshi),
Norihito,
Nariyoshi (Narinaga),
Noriyoshi,
Kaneyoshi

Cesarz Go-Daigo (jap. 後醍醐天皇 Go-Daigo tennō; ur. 26 listopada 1288 roku, zm. 19 września 1339) – 96. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2].

Przed wstąpieniem na tron nosił imię książę Takeharu (jap. 尊治親王 Takeharu-shinnō)[3].

Go-Daigo panował w latach 1318-1339[4].

Genealogia

Był drugim synem cesarza Go-Uda.

Synowie:

  • książę Moriyoshi (Morinaga) (jap. 護良親王)
  • książę Takayoshi (jap. 尊良親王)
  • książę Muneyoshi (jap. 宗良親王)
  • książę Tsunenaga (Tsuneyoshi) (jap. 恒良親王)
  • książę Norihito (jap. 法仁親王)
  • książę Nariyoshi (Narinaga) (jap. 成良親王)
  • książę Noriyoshi (jap. 義良親王) (cesarz Go-Murakami)
  • książę Kaneyoshi (jap. 懐良親王) książę Kanenaga.

Działalność polityczna

Pod koniec XIII w. sytuacja polityczna Japonii była skomplikowana. Odparcie najazdu mongolskiego pogrążyło Japonię w chaosie. Na początku XIV w. zaczęły się pojawiać sygnały niezadowolenia społecznego. Dwór cesarski w Kioto rozpadał się na zwalczające się frakcje. Na znaczeniu traciły rody Hōjō i Fujiwara. Na pierwszy plan wysunął się ród Ashikaga, który ostatecznie położył kres siogunatowi Kamakura oraz rodowi Hōjō. Ten okres w historii Japonii nosi nazwę restauracji Kemmu.

Cesarz Go-Daigo postanowił wykorzystać tę sytuację i nie dopuścić starszej linii cesarskiej do władzy. W 1331 r. wszczął bunt, tzw. wojnę Genkō, został jednak pokonany i zesłany na wyspę Oki. W 1332 udało mu się uciec i zebrać znaczne siły, w skład których wchodziły oddziały Takaujiego Ashikagi i Yoshisady Nitty. W latach 1334–1336 cesarz Go-Daigo dążył do restauracji władzy cesarskiej, jednak od pierwszej chwili zarysowały się różnice pomiędzy nim a rodem Ashikaga. W 1335 Takauji Ashikaga wystąpił przeciwko Go-Daigo i zajął Kioto. W tym samym roku osadził na tronie cesarza Kōmyō, a w 1338 uzyskał tytuł sioguna. Od tego czasu dynastia cesarska podzieliła się na dwie linie: tzw. dwór północny rezydujący w Kioto i dwór południowy rezydujący w Yoshino, na południe od Kioto.

Mauzoleum cesarza Go-Daigo znajduje się w Nara. Nazywa się ono Tō-no-o no Misasagi[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Kunaichō: 後醍醐天皇 (96)
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 281-294.
  3. Titsingh, p. 281; Rous La Mazelière, Antoine. (1907). Le Japon, p. 546.
  4. Titsingh, p. 281; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie