Godurowo

Godurowo
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	gostyński
Gmina	Piaski
Liczba ludności (2007)	175
Strefa numeracyjna	65
Tablice rejestracyjne	PGS
SIMC	0374551
	Położenie na mapie gminy Piaski Godurowo
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Godurowo
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Godurowo
	Położenie na mapie powiatu gostyńskiego Godurowo
	51°53′30″N 17°07′06″E/51,891667 17,118333

Artykuł	51°53′30″N 17°7′6″E
- błąd	38 m
WD	51°52'59.9"N, 17°7'5.9"E
- błąd	14 m
Odległość	979 m

Godurowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Piaski.

Widok dworu przed 1912

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej^[1]. Godurowo należało do okręgu gostyńskiego tego powiatu i stanowiło odrębny majątek, którego właścicielem był wówczas (1846) Franciszek Żółtowski^[1]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 127 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 15 dymów (domostw)^[1]. W skład majątku Godurowo wchodziły także: Drogoszewo (6 domów, 35 osób), Michałowo (17 domów, 114 osób) oraz Zabornica (3 domy, 24 osoby)^[1].

Wieś rycerska, własność Marcelego Żółtowskiego, położona była w 1909 roku w powiecie gostyńskim rejencji poznańskiej w Wielkim Księstwie Poznańskim^[2].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Osoby urodzone w Godurowie

Bogusław Ignacy Sczaniecki
Jakub Giermaziak (ur. 9 lipca 1990 w Gostyniu) – polski kierowca wyścigowy, od 2010 roku uczestniczący w serii Porsche Supercup.
Stanisław Pilarczyk ur. 6 X 1898 w Godurowie. zm. 23 IV 1992 w Watford (hrabstwo Hertfordshire, Wielka Brytania); działacz społeczno-gospodarczy^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 232 i 585 (korekta właściciela).
↑ Księga adresowa polskich właścicieli ziemskich Wielkiego Księstwa Poznańskiego z uwzglednieniem powiatu, stacyi poczty, telegrafu, dworca, Poznań 1909, s. 8.
↑ Studiował (1917/18) socjologię filozofię i ekonomię w Berlinie, Monahium i Lipsku. W czasie drugiej wojny światowej był w Anglii, gdzie pracował jako kierownik (1939-46) działu w Towarzystwie Żeglugowym Gdynia-Ameryla “GAL” w Londynie, następnie (1946-48) stały zastępca delegata węglowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do Międzynarodowej Organizacji Węglowej (ECO) w Londynie I (1950) w Genewie w ramach Europejskiej Komisji Gospodarczej (ECE) Organizacji Narodów Zjednoczonych . Wrócił (1950) do Londynu, gdzie pracował do (1970), tj. do emerytury, w prywatnym towarzystwie żeglugowym. Pisał szereg artykułów w angielskich pismach fachowych o węglu polskim I jego roli w eksporcie światowym. Opracował (1975) od podstaw i uzupełnił broszurę Aleksandra Markwicza Organizacja Tomasza Zana w Wielkopolsce. Wydał ją pod tytułem 100 lat historii organizacji Towarzystwa Tomasza Zana – Filomaci 1876-1926 (sponsorowana przez Związek Polskich Ziem Zachodnich w Londynie). Otrzymał (1942) odznaczenie papieskie Pro Ecclesia et Pontifice. Bibl : T. Oracki, Słownik Biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku). Instytut Wydawniczy PAX. Warszawa 1983.

Bibliografia

BIP
Godurowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 645 .

[Bobrowicz-1] Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 232 i 585 (korekta właściciela).

[2] Księga adresowa polskich właścicieli ziemskich Wielkiego Księstwa Poznańskiego z uwzglednieniem powiatu, stacyi poczty, telegrafu, dworca, Poznań 1909, s. 8.

[3] Studiował (1917/18) socjologię filozofię i ekonomię w Berlinie, Monahium i Lipsku. W czasie drugiej wojny światowej był w Anglii, gdzie pracował jako kierownik (1939-46) działu w Towarzystwie Żeglugowym Gdynia-Ameryla “GAL” w Londynie, następnie (1946-48) stały zastępca delegata węglowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do Międzynarodowej Organizacji Węglowej (ECO) w Londynie I (1950) w Genewie w ramach Europejskiej Komisji Gospodarczej (ECE) Organizacji Narodów Zjednoczonych . Wrócił (1950) do Londynu, gdzie pracował do (1970), tj. do emerytury, w prywatnym towarzystwie żeglugowym. Pisał szereg artykułów w angielskich pismach fachowych o węglu polskim I jego roli w eksporcie światowym. Opracował (1975) od podstaw i uzupełnił broszurę Aleksandra Markwicza Organizacja Tomasza Zana w Wielkopolsce. Wydał ją pod tytułem 100 lat historii organizacji Towarzystwa Tomasza Zana – Filomaci 1876-1926 (sponsorowana przez Związek Polskich Ziem Zachodnich w Londynie). Otrzymał (1942) odznaczenie papieskie Pro Ecclesia et Pontifice. Bibl : T. Oracki, Słownik Biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku). Instytut Wydawniczy PAX. Warszawa 1983.

[1]

[2]

[3]

Wsie	Bodzewo Bodzewko Pierwsze Bodzewko Drugie Drzęczewo Pierwsze Godurowo Grabonóg Lafajetowo Lipie Michałowo Podrzecze Rębowo Smogorzewo Strzelce Małe Strzelce Wielkie Szelejewo Pierwsze
Osady	Anteczków Bielawy Szelejewskie Drogoszewo Drzęczewo Drugie Głogówko Józefowo Łódź Stefanowo Szelejewo Szelejewo Drugie Taniecznica Zabornia
Przysiółek	Talary
Integralne części wsi	Marysin Piaski Wielkopolskie

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Godurowo

Osoby urodzone w Godurowie

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie