Goggomobil
Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Goggomobil – mikrosamochody produkowane przez bawarskie przedsiębiorstwo Glas w miejscowości Dingolfing, konkurujące z BMW Isetta. Pierwszy model Goggomobila został wprowadzony na rynek w roku 1955. W 1969 r. BMW przejęło przedsiębiorstwo Glas.
Model T
Był to czteroosobowy sedan z dwucylindrowym dwusuwowym silnikiem zaprojektowanym przez Feliksa Dozekala, chłodzony powietrzem przy użyciu dmuchawy. Istniały dwie wersje silnikowe, T250 i T300, różniące się pojemnością jednostek. Silnik znajdował się z tyłu za tylną osią. Samochód posiadał zawieszenie niezależne, z przodu oś wahliwą, z tyłu łamany most napędowy ze sprężynami śrubowymi i teleskopowymi amortyzatorami olejowymi.
Model TS
Produkowane w latach 1957-1969 czteroosobowe, z charakterystyczną, tylną szybą panoramiczną coupe. Budowane także w wersji cabrio.
Model TL
W latach 1957-1965 Glas produkowało Goggomobila w wersji dostawczej. Większość tych pojazdów zakupiła niemiecka poczta.
Goggomobil a Mikrus
Na konstrukcji Goggomobila wzorowany był polski mikrosamochód Mikrus MR-300[1].
Przypisy
- ↑ Bartosz Winiarski , Tygodnik „Motor” – 1959, nr 16 – „MIKRUS a GOGGOMOBIL” – Był sobie Mikrus [dostęp 2020-11-09] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Lothar Spurzem, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Das Goggomobil-Coupé war ein zweisitziger Kleinstwagen mit Zweizylinder-Zweitakt-Heckmotor, 247 cm³, 13,6 PS bei 5400/min, Länge 3035 mm, Breite 1370 mm, Leergewicht (ohne Fahrer) 480 kg, Höchstgeschwindigkeit 84 km/h (amtliches Kennzeichen des Fahrzeugs verändert)